Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
Flight 7500 (Blu-ray)
Jaume Collet-Serra en Liam Neeson bewezen het een paar maand geleden nog met ‘Non-Stop’: er zijn heus wel leuke en rake dingen te doen met een thriller die zich volledig in een vliegtuig afspeelt. Iets dat ook Wes Craven weet (‘Red Eye’), net als tal van andere cineasten en scenaristen die hun kunnen ooit etaleerden binnen de contouren van een voertuig in beweging. Een trein is ook zo’n nobel transportmiddel dat uitstekend geschikt is voor het evoceren van spanning. Takashi Shimizu (regisseur van de Japanse ‘Ju-On’-films én van de Amerikaanse ‘The Grudge’-remakes) stijgt met deze ‘Flight 7500’ eveneens boven de wolken uit. Figuurlijk wel te verstaan, puur kwalitatief raakt deze vliegtuighorror immers nauwelijks van de grond.
Aanvankelijk ziet alles er nochtans ok uit. Een vliegtuig dat van Los Angeles naar Tokio moet vliegen staat vertrekkensklaar, en de passagiers sijpelen een voor een binnen. Een pasgetrouwd koppel, een ander koppel met huwelijksproblemen, een eenzaat met een geheimzinnige koffer, een goth chick met een fascinatie voor de dood … enkel de stugge filmrecensent met veel te weinig tijd om alles te willen zien wat hij wil zien, ontbreekt. Het vliegtuig heeft amper de ruime wolken gekozen of het eerste probleem dient zich aan. Een van de passagiers (die met het koffertje) begint plots te kokhalzen en hevig te bloeden en legt het loodje. Het begin van een bizarre vlucht waarbij turbulentie zorgt dat op een bepaald moment bijna iedereen tegen het dak kleeft. Helemaal gek wordt het wanneer het lijk daarna verdwijnt en sommige passagiers bizarre hallucinaties beginnen te krijgen. Er is dus duidelijk iets aan de hand, maar wat?
Scenarist Craig Robinson (eerder al verantwoordelijk voor de zompige horrortitels ‘The Quiet Ones’ en ‘The Uninvited’) en Shimuzu halen zelf de befaamde ‘Twilight Zone’-episode ‘Nightmare At 63,000 Feet’ uit 1963 aan als inspiratiebron – een segment dat 20 jaar later werd herwerkt met John Lithgow voor de filmversie van ‘The Twilight Zone’. Dat maken ze duidelijk door op een bepaald moment een clip van die aflevering te tonen via de boordtelevisie. Zelf ontwaarden we eerder vergelijkingen met Stephen Kings ‘The Langoliers’ en diens kortverhaal ‘Willa’ uit de bundel ‘Just Before Sunset’. Waar je ‘Flight 7500’ ook mee vergelijkt – ‘De Druivelaar’ inclusief – Shimizu legt onvermijdelijk het loodje. Na de intrigerende opbouw stuikt alles halverwege in – en de film duurt slecht een uur en een kwartier – en de climax is een ware sof. Er wordt een halfslachtige poging gedaan om een logische verklaring te vinden voor de paranormale abracadabra, her en der valt zelfs een shot te rapen dat knipoogt naar ‘The Grudge’ – kwestie dat Shimizu toch ergens een stempel op de film wil of mag kleven – maar niets of niemand kan de laatste akte van de ondergang redden.
De productiegeschiedenis van ‘Flight 7005’ vertoont trouwens evenveel turbulentie als de plot: de opnames vonden plaats in 2011, en aanvankelijk zou de film in 2012 in de Amerikaanse zalen te zien zijn. De release werd al een paar keer uitgesteld, en dat uitstel blijkt dusver afstel te zijn daar de prent in Amerika nog niet officieel is uitgebracht. In een paar andere landen (de Verenigde Arabische Emiraten bijvoorbeeld) haalde hij wel vlot de bioscoop, en inmiddels sijpelen de internationale dvd-releases door de mazen van het net. Of Shimizu’s eerste cut afklokte op vijfenzeventig minuten of dat de studio er naderhand flink de schaar inzette, is niet duidelijk. Wat wel duidelijk is, is dat ‘Flight 7005’ als vliegtuigthriller zowel het noorden, het zuiden, het westen als het oosten verliest. Eerder een jumbo njet dan een jumbo jet dus.
© Cinevision.be/nl
Niets uit deze publicatie mag op welke wijze dan ook worden overgenomen zonder voorafgaande schriftelijke (per e-mail of brief) toestemming van de verantwoordelijke uitgever.