Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
Bad Neighbours (Blu-ray)
Het spreekwoordelijke ‘moet er nog zand zijn’ wordt in Amerikaanse komedies tegenwoordig veelvuldig vervangen door ‘moet er nog pis en kak zijn’. Een vraag die door producers, regisseurs en scenaristen al te vaak en graag met ‘ja’ wordt beantwoord. Hoe anders te verklaren dat acht op de tien komedies vandaag de dag grossieren in uitwerpselen en kots als voornaamste ingrediënten. Een mens moet naar het schijnt met zijn tijd mee, al kan het bij nader inzien geen kwaad om sommige hypes en modetaferelen toch beter te laten passeren.
Niet dat schunnigheden een uitvinding van deze tijd zijn: elke generatie heeft zijn foute humor, die van vandaag (de ‘Judd Apatow-school’ zo je wil) lijkt timingsgewijs echter de pedalen kwijt. Veel komediemakers hebben het momenteel moeilijk om een geslaagde middenweg te vinden tussen het verhaal en de vunzigheden. Vaak komen die niet uit het scenario voort, maar worden ze te pas en te onpas in het rond gegooid. Meer uit het standpunt ‘kijk eens wat we durven’ in plaats van ‘kijk eens wat we kunnen’. Als er dan al eens een komedie is die de balans netjes in het midden houdt (de eerste ‘The Hangover’) wordt die automatisch gevolgd door flauwe kopieën (in dit geval beide sequels), die vooral in de fout gaan door enkel de schunnigheden te willen overtreffen, en niet de intrinsieke slimmere kantjes van het scenario.
‘Bad Neighbours’ (in Amerika uitgebracht als ‘Neighbors’) is ook zo’n groteske vulgaire komedie. Seth Rogen en zijn vaste productiepartner Evan Goldberg hadden blijkbaar zin om nog eens uit te pakken met een scabreus evangelie waarin geen heilige huisjes zijn en lichaamsvochten worden vereerd als sacrale totems. En blijkbaar lijkt het doelpubliek er zowaar nog tenenkaas van te lusten, getuige de waanzinnige recette die deze prent wereldwijd bij elkaar wist te sprokkelen.
Regisseur Nicholas Stoller (die met ‘Forgetting Sarah Marshall’ nochtans niet onaardig debuteerde) laat al vanaf de eerste scène in zijn kaarten kijken met Seth Rogen en Rose Byrne die rollebollend aan de slag willen gaan, en zich gestoord zien door hun babydochtertje. Zo triest is het lot van het echtpaar Radner: nu hun oogappel geboren is, hebben ze bijna geen tijd meer om onbekommerd van elkaar en het leven te kunnen genieten. Vaarwel jeugd, welkom verantwoordelijke volwassenheid. Tot wanneer het leegstaande huis van de buren plots wordt verhuurd aan een studentenfraterniteit. En die zijn niet van plan om er het hoofdkwartier van de boekenwurmafdeling van te maken. Nope, het huis in kwestie wordt het middelpunt voor ruige, rauwe en lawaaierige feestjes. Niet naar de zin van de Radners: samen met hun dochtertje hebben ze immers hun nachtrust nodig, en bovendien is een confrontatie met hun eigen jeugd een brug te ver voor het zich oud voelende koppel. Uiteraard laten de studenten zich niet zonder slag of stoot het zwijgen en feesten opleggen, en ontaardt het meningsverschil uiteindelijk in verschillende rondjes elkaar proberen wegpesten.
Naakt aan de haak gewogen heeft de premisse zeker potentieel. Met twee waanzinnige set pieces – het Robert De Niro-feest en de scène met de airbags – toont Stoller zich zelfs aan een begenadigd komedieregisseur. Hét probleem met ‘Bad Neighbours’ is echter de voorspelbaarheid en schijnheiligheid waarmee ook tal van andere mainstreamkomedies te kampen hebben. Langs de ene kant moet alles zo gortig mogelijk, aan de finish heeft iedereen spijt over alles en nog wat en wordt er gemoraliseerd dat het een lieve lust is. Je moet als filmmaker al van goede huize komen om de balans tussen die twee perfect te treffen. En dat gebeurt hier niet: het moraliserend slotakkoord treft geen doel, en de gortige overdrijfmomenten (Rose Byrne die zich laat ‘melken’ als triest laagtepunt) gaan vooral voor plaatsvervangende schaamte. Wat overblijft is een typische middelmaatkomedie die een groot deel van de jeugdige socialmediageneratie ongetwijfeld aan het lachen krijgt, maar geen sikkepit ‘staying power’ genereert.
© Cinevision.be/nl
Niets uit deze publicatie mag op welke wijze dan ook worden overgenomen zonder voorafgaande schriftelijke (per e-mail of brief) toestemming van de verantwoordelijke uitgever.