Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
What If
In 1989 stelden Rob Reiner en Nora Ephron in ‘When Harry Met Sally’ de pertinente vraag of het voor een man en een vrouw mogelijk is om goede vrienden te zijn zonder dat seks roet in het eten komt gooien. Proefkonijnen van dienst waren toen Meg Ryan en Billy Crystal, beide op de top van hun kunnen. ‘What If’ kan je als een tienerversie van die prent zien, al heeft deze Canadees-Britse romcom wel degelijk een eigen smoel en is het meer dan zomaar een ‘light versie’ van de avonturen van Harry en Sally.
‘What If’ – in Canada trouwens uitgebracht als ‘The F Word’, een titel die in Amerika niet door de beugel kon waardoor de meeste landen vervolgens het ‘What If’-titelbord te zien kregen – is gebaseerd op het toneelstuk ‘Toothpaste And Cigars’ van de Canadese auteurs TJ Dawe en Michael Rinaldi. Een stuk dat oorspronkelijk slechts een kwartier lang was. In 2007 kreeg het duo de kans om hun stuk in speelfilmvorm te gieten, en er was zelfs belangstelling uit Hollywood toen een studio Casey Affleck wist te strikken voor de mannelijke hoofdrol – een rol die op de planken door Michael Rinaldi zelf werd vertolkt. Uiteindelijk ging de Hollywooddeal niet door en werd het toneelstuk in een film gegoten als Canadees-Ierse coproductie. Door Daniel Radcliffe te casten in de hoofdrol was internationale distributie meteen verzekerd.
Dawe en Rinaldi toonden zich alvast tevreden met de verfilming van hun stuk, en vinden het een qua toonaard zeer trouwe versie van het bronmateriaal. Materiaal opgebouwd rond Wallace (Radcliffe) en Chantry (Zoe Kazan), twee twintigers in Toronto. Hij is een vrijgezel die samenwoont met zijn zus en diens zoontje nadat hij een bloeiende artsenstudie opgaf omdat zijn toenmalige vriendin hem bedroog. Zij is de nicht van zijn voormalige kotgenoot Allan (Adam Driver, binnenkort te zien in ‘Star Wars Episode VII’), en ze leren elkaar kennen op een fuif. Ze voelen zich direct aangetrokken tot elkaar, en vooral bij Wallace slaat de vlam in de pan. Dat het bij Chantry niet onmiddellijk grote liefde is, heeft veel te maken met het feit dat ze al vijf jaar samenwoont met Ben (Rafe Spall). Iets wat Wallace pas later ontdekt. Toch blijft hij bevriend met Chantry: vooral op haar vraag, daar zij er – zelfs al heeft ze een relatie - geen graten inziet om een mannelijke vriend te hebben die ze niet voor Ben verborgen moet houden.
Laat Cupido zich indijken door de wetten van de logica? Niet echt. Zeker niet als het lot in de kookpot van de romantiek begint te roeren. Als Ben voor een jaar naar Dublin moet voor zijn job bij de Verenigde Naties, groeien Chantry en Wallace (nog) dichter naar elkaar toe. Beiden blijven van plan om enkel vriend te zijn en niet met elkaar naar bed te gaan, ook al zetten Allan en diens nieuwe vlam Nicole (Mackenzie Davis) hen aan om de grote sprong wel te wagen.
Puur academisch bekeken brengt ‘What If’ niets nieuws onder de zon. Revolutionaire verschuivingen binnen de geijkte romcomgrenzen hoef je hier niet te verwachten. Toch werkt ‘What If’, zij het niet onmiddellijk. In het begin is het onder meer wat wennen aan de iets te nadrukkelijk warrige acteerprestatie van Radcliffe, na verloop van tijd klikt alles echter netjes in elkaar en vindt regisseur Michael Dowse (‘It’s All Gone, Pete Tong’, ‘Take Me Home Tonight’) de juiste toon om de humor en het drama mooi uitgebalanceerd in het gareel te houden. De ontwapende cast helpt: Radcliffe is zeker niet de sterkste kaart in het spel, maar hij geeft zijn personage een aanstekelijk kneuterige charme mee. Kazan is uitstekend als de jongedame naar wie zijn affectie uitgaat, en Driver, Davis en Spall kleuren de bijrollen met gusto in. Voeg daar nog een paar mooie regievondsten bij – een animatie-insteek die tijdens de eindgeneriek tot volle bloei komt bijvoorbeeld – en je hebt een prent die anderhalfuur lang weet te charmeren. Of hoe ‘What If’ verplichte kost is voor iedereen die ooit verliefd was, het nog steeds is of van plan is het ooit eens te worden.