Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
Annie (Blu-ray)
Zou Jay Z een zwak hebben voor de musical ‘Annie’? Je zou het haast gaan denken. In 1998 samplede hij één van haar bekendste songs in ‘Hard Knock Life’ en nu tekent hij als producent voor een gepimpte witte doek-bewerking van de klassieke musical uit 1977. Vergeet echter het beeld van Annie als roodharig weesje. In Jay Z’s wereld is het titelpersonage immers een zwart meisje dat inwoont bij een vileine pleegmoeder. Aanvankelijk had coproducent Will Smith die rol voorgespiegeld voor zijn dochter Willow, maar toen zij zich uiteindelijk terugtrok, viel de keuze op de ontwapenende ‘Beasts Of The Southern Wild’-revelatie Quvenzhané Wallis.
Annies huidskleur is evenwel niet het enige waarin deze nieuwe adaptatie verschilt van de John Huston-classic uit 1982. Ook speelt het verhaal zich niet langer af ten tijde van de Grote Depressie, maar wordt alles vertaald naar ons digitale tijdperk. Jamie Foxx treedt aan als Will Stacks, een steenrijke telecomgigant, die op een dag de 10-jarige Annie van een accident weet te redden. Wat een brief encounter had kunnen zijn, blijkt voor beiden al snel een levensveranderende ontmoeting. Zo is Stacks ook niet bijster succesvol in de running voor het presidentschap, maar wanneer het filmpje van Annies redding viraal gaat op het wereldwijde web, blijken alle peilingen plots in zijn voordeel om te slaan. Stacks’ campagneleider Guy (Bobby Canavale) wil alvast munt slaan uit de situatie en pleit ervoor Annie een tijdje in huis te nemen. Het duurt niet lang vooraleer Stacks’ niet enkel zijn huis, maar ook zijn hart beschikbaar stelt aan het onfortuinlijke meisje.
En dat laatste is minder logisch dan het klinkt, want als er nu iets is wat deze hedendaagse ‘Annie’ mist, dan is het wel een waarachtig kloppend hart. Alles aan deze prefabmusical lijkt van plastiek: van de hopeloos holle personages tot de door een slechte remixer verkrachte liedjes. It’s a hard knock life, inderdaad. Al slaagt Wallis er nooit in dat sentiment echt voelbaar te maken. Annie is een arm meisje, maar dat weten we ook alleen maar omdat het expliciet uitgesproken wordt. In het huidige Hollywood mag armoede blijkbaar niet meer getoond worden. De blingbling van Foxx’ rijke telefoonmogul komt echter wel afdoende in beeld. Zonde dat net regisseur Will Gluck, uitstekend op dreef met John Hughes-lofdicht ‘Easy A’ en guilty pleasure ‘Friends With Benefits’, hier als gun for hire diende aan te treden.
Ook met de acteurs hebben we medelijden, want eerlijk is eerlijk: er staat wel een aardige collectie acteertalent de bal mis te slaan. Jamie Foxx kan wel zingen, maar is daarnaast geen seconde geloofwaardig. Rose Byrne tekent opnieuw voor de zoveelste onbeduidende beeldvullingrol (waar is die ijzersterke actrice uit ‘Damages’ naartoe?) en Cameron Diaz mag niet eens écht over de top in haar rol als booswicht die een geweten kweekt. Maar ach, wat zagen we nou? Dit is toch gewoon een feelgood film met voorgekauwde moraal, die vooral met de feestdagen in menig dvd-lader zal belanden? Dat klopt, maar er is geen enkele reden om deze versie boven die van John Huston te verkiezen. Daar bestaat een woord voor: overbodig.
© Cinevision.be/nl
Niets uit deze publicatie mag op welke wijze dan ook worden overgenomen zonder voorafgaande schriftelijke (per e-mail of brief) toestemming van de verantwoordelijke uitgever.