Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
Une Heure De Tranquillité
Veel Frans komedietalent voor en achter de schermen in deze ‘Une Heure De Tranquillité’. Regisseur Patrice Leconte en hoofdrolspeler Christian Clavier delen zelfs een lange geschiedenis samen. In 1978 veroverden ze met de platte komedie ‘Les Bronzés’ de Franse en andere Europese bioscoopzalen, amper een jaar later al gevolgd door ‘Les Bronzés Font Du Ski’. Mag ook niet in het rijtje verwezenlijkingen van Clavier ontbreken: het door hem meegeschreven ‘Les Visiteurs’ en zijn vertolkingen als Asterix in twee live action-verfilmingen van de dapper Galliër. Leconte en Clavier bleven elkaar met de regelmaat vinden en in 2006 volgde het derde deel van ‘Les Bronzés’. Tussendoor probeerde Leconte het af en toe als regisseur van drama’s en thrillers zoals ‘Monsieur Hire’ en ‘La Veuve De Saint-Pierre’. Bezige bijen die twee, zoveel is zeker.
‘Une Heure De Tranquillité’ is gebaseerd op het gelijknamige toneelstuk van Alain Zenner en Leconte – die het scenario schreef – doet weinig moeite om de toneelwortels te verdoezelen. Christian Clavier doet zijn uiterste best om – weliswaar op een beschaafde manier – de tics van Louis de Funès te imiteren in zijn rol van Michel Leproux. Een tandarts van gegoede komaf die in een kast van een appartement woont en op een dag op een vlooienmarkt een zeldzame jazzelpee vindt die niet geheel ontoevallig ‘Me, Myself and I’ heet. Michel ziet het helemaal zitten om in zijn kamer naar die elpee te luisteren, maat is buiten de waard en zijn discipelen gerekend.
Zo wil zijn vrouw (Carole Bouquet) net op dat moment iets belangrijks opbiechten, vallen de buren hem lastig voor een buurtfeest, huisvest zijn zoon met antiglobalistische sympathieën een familie Filippijnse vluchtelingen op zolder, zorgen verbouwingswerken voor een waterlek en komt zijn minnares langs omdat ze vermoedt dat zijn echtgenote van hun affaire op de hoogte is. Zijn uurtje rust kan Michel met andere woorden op zijn buik schrijven, zeker omdat alle onheil dat hem overvalt en achtervolgt in een mum van tijd begint te escaleren.
‘Une Heure De Tranquillité’ is een typische Franse praatkomedie die grossiert in déjà-vu conflicten. De plot blijft teveel aan de oppervlakte zweven om echt een verschil te maken met gelijkaardige neurotische vaudevillekomedies. Dat komt grotendeels omdat de personages weinig sympathiek zijn. Clavier speelt een egocentrische rijke proleet die je eigenlijk graag op zijn bek ziet gaan en dat zal waarschijnlijk niet Lecontes bedoeling geweest zijn. Tenzij hij zijn film zag als een satire op de gevestigde rijkere klasse, al had hij dan toch beter een mes gebruikt dat dieper sneed. Of hoe ‘Une Heure De Tranquillité’ enkel maar de rabiate liefhebbers van Franse kluchten zal weten te verblijden. Een dijenkletser voor een groot publiek is dit niet.
© Cinevision.be/nl
Niets uit deze publicatie mag op welke wijze dan ook worden overgenomen zonder voorafgaande schriftelijke (per e-mail of brief) toestemming van de verantwoordelijke uitgever.