Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
Driven
We bevinden ons op het racecircuit. Een hysterische menigte, warme temperaturen en een razend spannende strijd tussen de toppers. Jimmy Bly (Kip Pardue) is één van die toppers, alleen kan hij het werk nog niet in glorie afronden. Daar is zijn concurrent Beau Brandenburg (Til Schweiger) niet rouwig om. Jimmy’s manager Carl Henry (Burt Reynolds) vindt de tijd rijp om Joe Tanto (Sylvester Stallone) terug te roepen. Joe heeft al een hele tijd geen wedstrijden meer gereden, omdat hij moeite heeft om over zijn bijna dood ervaring heen te komen. Wanneer Joe zich terug tussen de sportlui bevindt, wordt duidelijk dat Carl hem heeft gevraagd om de jonge Jimmy te coachen. Zo helpt hij Jimmy, door een smerig trucje van de manager, aan een zege. Beau, een vriend van Joe, is hierdoor stevig op de tenen getrapt. Hij kan er trouwens ook niet mee lachen dat zijn ex-vriendin Sophia (Estelle Warren) alsmaar in de buurt van Jimmy vertoeft. Wanneer Sophia terugkeert naar Beau, slaan bij Jimmy de stoppen door. Voor de slotwedstrijd, starten Joe en Jimmy in een strijd tegen Beau.
Het verhaal is vrij leeghoofdig. De film moet gezien worden als een grote propaganda voor de autosport. Alle facetten worden belicht, telkens weer opnieuw. Ook de morele preken van allerlei personages en vooral die van Stallone gaan irriteren. Waar we wel lof voor hebben zijn de effecten. Een crash tijdens een race wordt sterk in beeld gebracht. De hele race wordt, mede door de steeds wisselende shots, echt optimaal boeiend gehouden. Mooiste scène is diegene waar Stallone en Pardue een ritje maken tussen het stadsverkeer. Knap gefilmd, maar eigenlijk weer compleet overbodig. ‘Driven’ is bedoeld als pretentieloos amusement. De verveling die steeds nabij is wordt gelukkig meermaals opgeheven door één of ander sterk gefilmde racescène. Al bij al toch een kleine teleurstelling van iemand als Renny Harlin!