Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
Tracers
Aan hoeveel slaapkamermuren zou Taylor Lautner eigenlijk nog hangen, vroegen we ons af bij het heen en weer draaien van het ‘Tracers’-schijfje. Wie het antwoord denkt te weten, mag ons altijd een gele briefkaart sturen. Veel muren zullen het niet zijn, vrezen we. Tijdens de hoogdagen van de ‘Twilight’-cyclus was Lautner even opgeblonken als meisjesidool, daarna was hij vooral verguisd als over het paard getild non-talent. Veel rollen wist hij niet meer te scoren na ‘Twilight’: twee keer samenwerken met Adam Sandler is niet meteen een gewaagde carrièrezet. Wat verklaart waarom Lautner momenteel veroordeeld is tot onopvallend B-voer als deze ‘Tracers’. Wat niet wil zeggen dat er geen hoop op beterschap is: Kevin Bacon reed in de jaren tachtig ook rond als fietskoerier (‘Quicksilver’) en zijn carrière draaide heel fijn uit. Al is Bacon natuurlijk getalenteerder dan Lautner.
Maar goed, Lautner is – tot spijt van wie het benijdt – het uithangbord van de tienerthriller ‘Tracers’. Een film die trouwens bijna twee jaar op de plank lag nadat de opnames waren afgerond. De regie is in handen van Daniel Benmayor, die eerder ‘Paintball’ en ‘Bruc, La Llegenda’ regisseerde, respectievelijk een survivalhorror en historisch actiedrama. En nu dus een stadsactiefilm aan zijn cv toevoegt. De vergelijking met ‘Quicksilver’ is trouwens niet toevallig: qua scenario-opbouw en uitwerking is ‘Tracers’ immers een film die moeiteloos uit het nektapijtendecennium zou kunnen komen. Het zijn enkel wat flitsende camerabewegingen en hedendaagse hebbedingsnufjes die aantonen dat ‘Tracers’ wel degelijk een kind van deze tijd is.
Lautner kruipt in de stoere huid van Cam, een fietskoerier in hartje New York. Wat van ‘Tracers’ ook een neefje van David Koepps ‘Premium Rush’ maakt. Cam zit tot over zijn oren in de schulden, rekent op de goodwill van zijn huisbazin om niet uit op straat te belanden, en verdient veel te weinig om zonder kleerscheuren zijn problemen te kunnen oplossen. Toevallig komt Cam in contact met de intrigerende Nikki (Marie Avgeropoulos). Waarop hij ‘parkour’ ontdekt: een sport/kunst om je door middel van lopen, springen, klauteren en balanceren zonder vervoermiddelen te kunnen voortbewegen in de stad. Cam toont genoeg parkourkunde om door Nikki en haar crew te worden aanvaard. Tot Cams verbazing gebruiken Nikki en co de parkourkunsten om overvallen te plegen.
Wanneer Cams huisbazin wordt bedreigd door Cams vijanden en de maffia hem steeds dichter op de hielen komt te zitten, ziet hij slechts een uitweg: zich aansluiten bij Nikki en deelnemen aan de overvallen. Dat misdaad niet loont, is een boodschap die Cam met veel vallen en opstaan zal leren. En tegelijkertijd wordt hij natuurlijk verliefd op Nikki, wat dan weer niet naar de zin is van de eigenlijke leider van de parkourbende.
Weinig nieuws onder de scenariozon in ‘Tracers’, en eigenlijk ook onder de regiezon daar Benmayor nogal voorspelbaar uitpakt met close-ups vanop de koerierfietsen op vanop de lichamen van de parkourbeoefenaars. Allemaal flitsend genoeg gemonteerd om de jeugdige actiefan waar voor hun geld te geven. Alleen jammer dat het allemaal veel te vrijblijvend en stereotiep blijft, en nooit echt spannend wordt. Dat ‘Tracers’ niet de meest geschikte film is om de carrière van Taylor Lautner uit het slop te halen, moge duidelijk wezen ende zijn.
© Cinevision.be/nl
Niets uit deze publicatie mag op welke wijze dan ook worden overgenomen zonder voorafgaande schriftelijke (per e-mail of brief) toestemming van de verantwoordelijke uitgever.