Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
Terminator: Genisys
Volop in het nieuws: het floppen van de vijfde ‘Terminator’-film en de relatief kleine kans dat de geplande delen zes en zeven er nog komen. Alles is trouwens relatief als je weet dat de film wereldwijd vierhonderdveertig miljoen opbracht. En dat is stukken meer dan het – weliswaar hoge – budget van honderdvijftig miljoen. Opmerkelijk is dat de film in Amerika ‘amper’ negentig miljoen in het bioscooplaatje bracht. Het meest popcorn- en noedelpopulair bleek de prent in China. Misschien moet Ah-nuld voor ‘Terminator 6’ gewoon even zijn Chinese vrienden een bezoek brengen.
Als Schwarzenegger zich natuurlijk nog wil engageren voor de franchise, voor zover die al wordt verdergezet. Arnolds terugkeer naar de reeks is alvast dé reden om verder te kijken dan de flopneus lang is. Een goede film is ‘Terminator: Genisys’ niet. Puur door de aanwezigheid van een zich zichtbaar amuserende Schwarzenegger is het resultaat echter onderhoudend genoeg om hem op zijn minst een keer te bekijken. Een cultklassieker zoals de eerste film waarmee de franchise in 1984 werd afgetrapt, gaat dit uiteraard nooit worden. Daarvoor is dit teveel uit economische wetmatigheid gemaakt, en te weinig uit echte passie.
Bedenker James Cameron heeft niets meer met de franchise te maken. Na twee afleveringen hield hij het begin jaren negentig reeds voor bekeken, al liet hij zich wel publiekelijk enthousiast uit over deze ‘Genisys’. Misschien omdat de plot verhaalsmatig inhaakt na ‘T2: Judgment Day’. Delen 3 en 4 worden met de stilzwijgende mantel der onwetendheid bedekt, en het scenaristenduo Leata Kalogridis en Patrick Lussier pakt uit met een alternatieve tijdslijn. Dit om te vermijden dat ‘Genisys’ anders wel heel sterkt lijkt op de vorige delen zonder er iets nieuws aan toe te voegen. Door te kiezen voor een ‘Back To The Future Part II’-achtig geheel waarin Schwarzenegger zijn vroegere T-800-ik tegenkomt is er in elk geval ruimte voor de nodige relativerende humor. Wat meteen maakt dat Kyle Reese (ditmaal vertolkt door Jai Courtney) hevig schrikt als hij vanuit 2029 naar 1984 reist om Sarah Connor (Emilia Clarke) te beschermen en merkt dat Sarah reeds van alles op de hoogte is. Hoe dat komt, is de hamvraag in deze reinvention/reboot/sequel waarin uiteraard ook de volwassen John Connor (Jason Clarke) een centrale rol speelt.
De meerdere tijdskaders waarin het scenario zich afspeelt zorgen meer voor verwarring dan opheldering, zeker als het tweede deel bol komt te staan van ‘revelaties’ die de bal nogal misslaan. Bovendien zijn ook de pogingen van ‘Game Of Thrones’-alumnus Alan Taylor (‘Thor: The Dark World’) om alles explosief op te kalefateren niet altijd een schot in de roos: de Oosterse terminator bijvoorbeeld voegt niets toe, en is een overbodige knipoog naar ‘Judgment Day’. De actie werkt beter wanneer ze bewust overdreven wordt, getuige de achtervolging met een schoolbus. Wat maakt dat er eigenlijk maar een grote reden is om vergevingsgezind op ‘Terminator: Genysis’ toe te stappen: Schwarzenegger dus. De manier waarop hij met zelfspot zijn iconische karakter en bij uitbreiding zijn complete schermpopulariteit benadert zorgt voor de nodige fijne blockbustermomenten. In het geheel gezien is deze film helaas te warrig, rommelig en vlak om kwalitatief echt te resoneren.
© Cinevision.be/nl
Niets uit deze publicatie mag op welke wijze dan ook worden overgenomen zonder voorafgaande schriftelijke (per e-mail of brief) toestemming van de verantwoordelijke uitgever.