Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
Crimson Peak
Spookhuisfilms: ze zijn van alle tijden. Rammelende rolluiken, piepende pendules, krakende keldertrappen en bibberende barbecueroosters … je moet als vastgoedmakelaar uit het goede hout gehakt zijn om het niet op een lopen te zetten bij ‘The Old Dark House’, ‘The Haunting’, ‘The Amityville Horror’, ‘Insidious’ of ‘The Conjuring’. En dan vergeten we nog een titel of vijfduizend.
Guillermo del Toro vond de tijd rijp om ook zijn steentje bij te dragen aan de immobiliënfantastiek. Hij bedacht de plot voor ‘Crimson Peak’ in 2006, vlak nadat hij wereldwijd veel zieltjes voor zich had gewonnen met ‘Pan’s Labyrinth’. Geciteerde invloeden waren ‘Rebecca’, ‘The Haunting’ en ‘The Innocents’: kwaliteit stond blijkbaar voorop. Het project kreeg groen licht, maar uiteindelijk gaf del Toro de voorkeur aan de sequel op ‘Hellboy’. Daar zijn agenda daarna bleef vollopen met andere projecten – de geplande regie voor ‘The Hobbit’-trilogie op kop – bleef ‘Crimson Peak’ uiteindelijk lang in de schuif liggen. Tot wanneer hij na veel vijven en zessen toch tijd kon vrijmaken en het nodige budget van vijfenvijftig miljoen bij elkaar wist te sprokkelen.
‘Crimson Peak’ speelt zich af bij het begin van de twintigste eeuw. Edith Cushing (Mia Wasikowska, in een rol waarvoor eerst Emma Stone had ingetekend) probeert een carrière uit te bouwen met het schrijven van spookverhalen. Hoe toepasselijk. Een vocatie die er kwam nadat ze als kind geconfronteerd werd met de geest van haar overleden moeder. Een geest die haar waarschuwde weg te blijven van de ‘crimson peak’. Ediths vader Carter is een rijke magnaat die wordt benaderd door ene Thomas Sharpe (Tom Hiddleston die aan boord kwam na het forfait van Benedict Cumberbatch). Die zoekt een investeerder om te financieren in zijn kleiwinningsbedrijf. Kort nadat pa Cushing Sharpe wandelen stuurt, wordt de man vermoord aangetroffen. Van de weeromstuit stort Edith zich in de bruiloftsklokarmen van Thomas. Waarop ze bij hem intrekt op zijn landgoed Allerdale Hall, waar hij samen met zijn zus Lucille (Jessica Chastain) woont. Oh ja, bijnaam van Allerdale Hall: Crimson Peak.
Zijn naam en faam als cultregisseur heeft del Toro niet gestolen. Eigenaardig is dat hij met die status vaker niet dan wel scoort aan de bioscoopkassa’s. Met als gevolg dat schijnbaar niemand wil investeren in een derde film uit de ‘Hellboy’-reeks, en zelfs de sequel op 'Pacific Rim' op de lange baan werd geschoven. Ook 'Crimson Peak' ging de dieperik in. Wereldwijd haalde de film rond de vijfenzeventig miljoen op, terwijl de studio vast had verwacht/gehoopt het productiebudget ettelijke malen terug te winnen. Niet dus. Naar de reden voor die lauwe ontvangst blijf het gokken. Visueel is ‘Crimson Peak’ immers een parel. Waarschijnlijk werd het (hoofdzakelijk jonge) doelpubliek afgeschrikt door de Victoriaanse setting en de nadruk op gotische romantiek: het is natuurlijk iets anders dan found footage met grove korrel waarmee de huidige generatie is opgegroeid.
Niet dat ‘Crimson Peak’ een meesterwerk is. De CGI-effecten waarmee del Toro zijn geesten manifesteert zijn vaak aan de logge kant en het verhaal is ruw aan de haak gewogen iets te mager om twee uur lang even boeiend te blijven. Het mocht bij momenten dus zeker iets snediger en gevatter. Bekoren wel: de secuur gedetailleerde decors en het production design, net als de overgave waarmee Wasikowska, Hiddleston en Chastain zich op hun barokke rollen gooien. Vooral Chastain amuseert zich duchtig als helleveeg die er geen graten in ziet om koppen te laten rollen om haar doel te bereiken. Zonder echt grote cinema te zijn verdiende ‘Crimson Peak’ hoe dan ook een groter publiek tijdens de cinemarelease. Hopelijk vindt dat publiek wel de juiste kiezelsteen- of broodkruimelweg tijdens deze thuisbioscoopherkansing.