Zoeken

Kong: Skull Island

  • Cinevision.be/nl quoteert Kong: Skull Island met een 3/5
  • Regisseur: Jordan Vogt-Roberts
  • Cast: Tom Hiddleston, Brie Larson, Samuel L. Jackson, John Goodman
  • Genre: Avontuur
  • Duur: 118 minuten
  • Releasedatum: 08-03-2017
  • Distributeur: Warner Bros
Bekijk de cover van de film "Kong: Skull Island"
Arme Kong. Aanvankelijk lekker rustig met zichzelf en de waterbuffels spelend op zijn privé-eiland in de Stille Oceaan, en plots staat hij oog in oog met een regiment militairen en (pseudo)wetenschappers die een paar bommen in zijn achtertuin droppen om hem uit zijn kot te lokken. Omdat creaturen die God met zijn glijmiddeltoverstaf stiekem op de achtste dag van de week hocuspocuste nu eenmaal niet verborgen mogen blijven. Die menschen toch. Niet meteen de oergenesis van 'King Kong' die we in 'Kong: Skull Island' herwerkt zien, maar een vrije interpretatie van het wortelverhaal dat ons in 1933 door Merian C. Cooper, Ernest B. Schoedsack en Edgar Wallace werd geschonken. En dat vervolgens in twee geslaagde en onderschatte remakes verder werd verfijnd. In 1976 en 2005 om precies te zijn.

Werd Kong als reuzenprimaat in die triptiek nog voorgesteld als misbegrepen romanticus, ditmaal is hij eerder het onbegrepen kneusje van de klas. In vergelijking met Kong wonen er immers nog grotere boosaardige schepsels op het eiland, en als verdediger van het ecosysteem op Skull Island is hij zelfs een van de goede jongens. Mensen valt hij enkel aan wanneer ze hem komen jennen. Met het romantische aspect van Kongs mythologie wordt maar heel sporadisch geflirt: Brie Larson mag even op de handpalm van Kong liggen, maar de harteklop van koning Kong gaat blijkbaar nog niet staccato voor deernen die zich letterlijk rond zijn vingers kunnen winden. De tragiek zit hem dan weer in het feit dat Kong de enige van zijn soort is die nog leeft, wat van hem een door het leven geplaagde chagrijnige loner maakt. Door Kongs liefde voor blondines buiten beeld te houden, sluit Kong: Skull Island eerder aan bij de Japanse B-spielereien 'King Kong Escapes' en 'King Kong Vs. Godzilla'. Geen toeval, daar dit de richting is die Warner Bros bewust inslaat. 'Kong: Skull Island' is na de 'Godzilla'-reboot van Gareth Edwards immers de tweede film uit de Monsterverse-franchise. Binnen twee jaar komt daar nog 'Godzilla: King Of The Monsters' bij en in 2020 'Godzilla Vs. Kong'. Ja, het serieel conceptueel denken viert hoogtij in Hollywood. 

De setting in de jaren zeventig in het kielzog van de Vietnamoorlog is een geslaagde set-up. Een wetenschappelijke expeditie geleid door John Goodman krijgt steun van een militaire escorte (Samuel L. Jackson op kop), een spoorzoeker/voormalig SAS-kapitein (Tom Hiddleston) en een fotografe (Larson) bij het uitvlooien van Skull Island, een mythisch eiland dat van de buitenwereld is verborgen door een perpetuele stroom van donderwolken en orkaankrachten. Uiteraard geraken de helikopters van het Amerikaanse leger door die barrière, en kan na een klein half uur de clash tussen de mensen en de monsters beginnen. De andere mythische dieren die zich in de junglewoestenij schuilhouden zorgen ervoor dat de gelijkenissen met 'Jurassic Park' niet van de lucht zijn.

Al vergelijk je beter met 'Jurassic World': net als Colin Trevorrow regisseert de illustere onbekende Jordan Vogt-Roberts potent, maar filmische verwondering à la Spielberg weet hij zelden op te wekken. Hij houdt de actie wel overzichtelijk, en wint een extra duim omhoog door goed gebruik te maken van de locaties in Vietnam, Australië en Hawaii. Ook de cast mag er zijn: karakterieel hebben ze weinig om mee te werken, maar in de categorie ‘stereotypes zo vaselinevlotmogelijk interpreteren’ mag iedereen met een wisselbeker naar huis. 

Kanttekeningen bij deze monster mash up: hoe af het ook allemaal oogt, in tijden van digitale overkill hebben we het onvermijdelijk al eens eerder gezien. En de bewuste slomo-taferelen die er speciaal voor de 3D-kijkers zijn mochten ook in de kleedkamer gebleven zijn. En een verbazing oproepende urgentie is er ook niet echt tussen de grootschalige setpieces. Toch klopt tussen de storm en drang een echt hart: voelbaar voor iedereen die tevreden is met twee uur potent avonturenescapisme waarin geen infantiele drijfzandoorden opborrelen. De film laten eindigen met een catharsiscoda voor een van de personages is zelfs een humane vondst. Wie het toch meer voor de monsters heeft, krijgt zijn slagroom na de eindgeneriek.

Alex De Rouck

© Cinevision.be/nl

   Bioscoop

   DVD/Blu-Ray