Tijdens de eerste tien minuten van ‘Enchanted’ wanen we ons opnieuw in de gouden jaren toen Disney (ook de producerende studio van deze zoetgevooisde familiefilm) met lieflijke 2D-animatie menig kinderhart wist te veroveren. De feeërieke beeldcomposities zijn natuurlijk niet gespeend van een suikerige donslaag, maar het zet wel de juiste toon voor deze kolderieke, maar vertederende komedie.
In ‘Enchanted’ maken we kennis met Giselle (Amy Adams), die haar prins op het witte paard ontmoet en zich klaarmaakt om de volgende dag in het huwelijk te treden. De boze stiefmoeder van de prins ziet het echter niet zitten dat ze binnenkort de heerschappij over het koninkrijk zal moeten overdragen en om de trouw te verhinderen stuurt ze Giselle naar New York, waar onze tekenfilmprinses in spé plots in de live action wereld terechtkomt. Snel ontdekt ze dat het leven geen sprookje is, al ontmoet ze daar wel haar echte prince charming. Maar Giselle is niet de enige tekenfilmfiguur die de overstap naar onze wereld maakt; haar toekomstige zet immers een zoektocht in naar zijn teerbeminde en ook de knecht van de stiefmoeder loopt rond in The Big Apple met als doel echter de naïeve, maar lieflijke Giselle te vermoorden.
Vergis je niet: ‘Enchanted’ is een echte familiekomedie, waarin de kinderlijke moraaltjes en snoezige levenslesjes het mooie weer maken. Maar tegelijkertijd is de film ook een respectvolle parodie op het bekende genre, waarbij op uiterst charmante wijze de draak gestoken wordt met de platgereden paadjes. De diverse verwijzingen naar ouderwetse klassiekers uit de Disney-stal zijn leuk en zelfs het op het eerste gezicht duffe verhaaltje biedt ruimte voor geinige terzijdes; zo werkt het enthousiasme van Giselle, die steeds het goede in elke mens ziet, erg aanstekelijk en zorgt haar onschuldige uitstraling voor een heleboel misverstanden.
Af en toe speelt de film wel eens een valse noot - niet alle liedjes zijn even geslaagd, al is de show die erbij opgevoerd wordt vaak wel gedoopt in meeslepende kitsch - maar over het algemeen zitten we bij deze bijna twee uur durende genrepastiche veelal met de glimlach op het gelaat. De reden daarvoor is niet alleen het mooi gedoseerde scenario, maar ook, en misschien vooral, het geweldige optreden van de ontwapenende en revelerende Amy Adams, die twee jaar geleden met haar rol in ‘Junebug’ nipt naast een Oscar greep en nu bewijst dat haar nominatie toen geen toevalstreffer was. In Patrick Dempsey vindt ze een uitstekende love interest, al is het vooral James Marsden die ons aan het mannelijke front wist te charmeren met zijn over de top vertolking als ietwat lompe prins. Fijn filmpje.