Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
The Current War
Omdat God tijdens de zeven dagen waarin hij de wereld tot een multifunctionele bol kneedde iets te weinig manoeuvreerruimte kreeg van de vakbonden kon hij zijn planning helaas niet volledig afwerken. Viel onder meer van het ‘nog te doen’-bord: elektriciteit genereren.
Niet dat het een gemakkelijke taak was, gezien het bijna 1900 jaren na de geboorte van zijn zoon was vooraleer er uiteindelijk elektriciteit was op onze planeet. Rond 1880 zat het hele proces duidelijk in een - mwuhaha - stroomversnelling en probeerden illustere wetenschappers als Thomas Edison, George Westinghouse en Nikola Tesla elk op hun manier om elektriciteit op te wekken en de wereld een niveau hoger te tillen. En daar kwam best wat concurrentie bij kijken. Tesla bijvoorbeeld was een tijdje in dienst bij Edison vooraleer hij later ging samenwerken met Westinghouse en uiteindelijk naam voor zichzelf zou maken als futuristisch denker. Het verschil in aanpak tussen Edison en Westinghouse zat in de gebruikte stroom: Edison ging voor gelijkstroom, Westinghouse zette zijn geld in op wisselstroom. Samenwerken deden de twee niet, en hun dispuut staat in de geschiedenisboeken bekend als the war of the currents.
Filmisch werd dat The Current War, en regisseur Alonso Gomez-Rejon schetst daarin de machtsstrijd tussen dit herentrio, vertolkt door Benedict Cumberbatch (Edison), Michael Shannon - een laatsteminuutvervanging voor Jake Gyllenhaal (Westinghouse) en Nichols Hoult (Tesla). Onderwerpmatig is deze film tweehonderdprocent boeiend: het ontstaan van een stuk moderne wereld wordt afgetoetst aan de handel en wandel van historische figuren tegen de achtergrond van historische gebeurtenissen als de wereldtentoonstelling in Chicago in 1893. Zelfs de eerste executie op een elektrische stoel krijgt een prominente plaats. Wat het allemaal dubbel jammer maakt dat The Current War filmisch maar voor vijftig procent is geslaagd.
Het scenario van toneelauteur Michael Mitnick slaagt er niet in om alle gebeurtenissen naadloos te verbinden binnen de contouren van (nog niet eens) twee uur. Waardoor je vaak de indruk hebt naar een samengevatte geschiedenisles te kijken in plaats van naar een volwaardige film. De drie hoofdpersonages zijn hier vooral namen uit de geschiedenisboeken, en nauwelijks personages van vlees en bloed. Ook de regie van Gomez-Rejon haalt de finishlijn slechts met haken en ogen. Hij wil iets teveel uitpakken met flitsende scèneovergangen en cameragezwiep, maar het enige resultaat dat hij daar mee bereikt is dat vooral de digitale achtergrondinkleuring extra sterk opvalt.
The Current War was oorspronkelijk een productie van Miramax en ging in première op het festival van Toronto in 2017. Daarna was het over en uit voor Miramax door de losse lichaamsdelen van Harvey Weinstein waardoor er een andere distributeur moest worden gezocht. Tijd die Gomez-Rejon aangreep om de Toronto-versie nog wat bij te schaven: hij liet scènes weg, nam een paar nieuwe op en verving ook de originele soundtrack. Jammer dat het twee jaar later allemaal niet leidde naar een film waar je meer kan van zeggen dan dat het onderwerp interessant is. Al is er wel een geslaagde scène die je als sleutelmoment kan bekijken: een splitscreenmontage waarin de executie op de elektrische stoel wordt afgelijnd met het aangaan van de lichten op de wereldtentoonstelling is wis en waarachtig geslaagd te noemen.
Het licht gaat uit met de vermelding van bekend volk op de producentenlijst: zowel Martin Scorsese en Steven Zaillian zorgden blijkbaar voor extra executive productionele steun. Net als Timur Bekmambetov die met zijn productiemaatschappij Mitnicks scenario kocht en wiens aanvankelijke bedoeling het was om de film zelf te regisseren.