Zoeken

No Time To Die

  • Cinevision.be/nl quoteert No Time To Die met een 2/5
  • Regisseur: Cary Joji Fukunaga
  • Cast: Daniel Craig, Léa Seydoux, Rami Malek, Ralph Fiennes
  • Genre: Actie
  • Duur: 163 minuten
  • Releasedatum: 30-09-2021
  • Distributeur: Sony Pictures Releasing
Bekijk de cover van de film "No Time To Die"
We have all the time in the world. Louis Armstrong maakte deze strofe legendarisch op de soundtrack van ‘On Her Majesty’s Secret Service’ en je hoort ze opnieuw in ‘No Time To Die’. Enigszins toepasselijk, want met een speelduur van 163 minuten tekent regisseur Cary Joji Fukunaga (‘Sin Nombre’, ‘True Detective’) voor het langste 007-avontuur ooit. Of die exuberante lengte voor de zwanenzang van Daniel Craig als de in 2006 met ‘Casino Royale’ gereboote MI6-geheimagent gerechtvaardigd is? Helaas niet.

Zoals het fel onderschatte ‘Quantum Of Solace’ een sequel was op Craigs eerste avontuur als James Bond, is ook ‘No Time To Die’ een rechtstreeks vervolg op voorganger ‘Spectre’. De eeuwige rokkenjager heeft zich gesetteld met zijn chérie Madeleine Swann (Léa Seydoux), maar het liefdesgeluk krijgt een stevige knauw tijdens een uitje in het zonnige Matera. Bij een bezoek aan het graf van Vesper wordt Bond namelijk door Spectre-agenten in de val gelokt, waarop hij zijn femme ervan verdenkt iets te fatale te zijn. Het zal evenwel niet de laatste keer dat de martinidrinkende superspion het pad van de misdaadorganisatie kruist. Wanneer enige tijd later een MI6-wetenschapper ontvoerd wordt omdat hij beschikt over een biologisch wapen dat zich als een virus over de hele wereld kan verspreiden (wat een idee!), ziet Bond zich zelfs genoodzaakt om uit zijn pensioen te komen.

Met dit nieuwe avontuur blaast Bond 25 kaarsjes uit en dat wilden de producenten duidelijk graag vieren met een soort ultieme catharsis. Zo fungeert ‘No Time To Die’ niet enkel als orgelpunt van het Craig-kwintet, maar op een manier ook van de hele franchise, die in 1962 met het retrospectief bekeken eerder banale ‘Dr. No’ uit de startblokken schoot. Maar in realiteit verwarren de liefst vier (!) scenaristen – oudgedienden Neil Purvis en Robert Wade, regisseur Fukunaga en comédienne Phoebe Waller-Bridge – een waardig eerbetoon met inspiratieloos knip- en plakwerk. Of hoe alles in deze ‘best of’-aflevering allemaal al veel beter in eerdere films uit de reeks te zien was. Dat een Bond-film een vast patroon volgt of onlogische scenariobochten neemt, hoeft niet echt een probleem te zijn, maar dat slechts één actiescène echt opwindend is (die uit de openingsacte in Matera) of de door Rami Malek flets vertolkte bad guy een veredelde figurant lijkt, is dat wel.

Bovendien verslikken de makers zich andermaal in de zogenaamde vermenselijking van James Bond. Er is niets mis met evolutie in een personage, maar eigenlijk is de 007-figuur altijd een soort archetype geweest. Of die nu bloedserieus (Sean Connery) of zeer tongue in cheek (Roger Moore) vertolkt werd, onze held was altijd larger than life. De Brosnan-cyclus was misschien een slag in het water, maar aan dat karakterprincipe werd niet getornd. De enige keer dat Bond geslaagd van dat pad afweek, was in ‘On Her Majesty’s Secret Service’ – niet toevallig de film waarnaar deze end of Bond as we know him gretig knipoogt. ‘No Time To Die’ zet echter de neerwaartse spiraal van het teleurstellende Sam Mendes-duo verder. In ‘Skyfall’ keerden we terug naar Bond zijn kindertijd, in ‘Spectre’ leerden we zijn halfbroer kennen (en dat bleek geen onbekende) en nu… welja, dat moet je dan zelf maar ontdekken. Wel geven we mee dat de grote emotionele finale allerminst het beoogde krop in de keel-moment oplevert en de humor die voor het eerst in een Craig-Bond geïnjecteerd wordt eerder op de zenuwen dan op de lachspieren werkt.

Ook aanwezig in deze kleurloze bloemlezing: de rist bekende mede- en tegenstanders wiens pad Bond doorheen de jaren geregeld kruiste. Christoph Waltz krijgt een potsierlijk Hannibal Lecter-moment als Blofeld, maar gelukkig zijn oudgedienden Ralph Fiennes, Ben Whishaw en Jeffrey Wright wel à point als respectievelijk M, Q en Felix Leiter. Nieuwe (en sterke?) vrouwenrollen zijn er dan weer voor Lashana Lynch als nieuwe 007 en Ana de Armas als een in Cuba gestationeerde CIA-agente. Wie we daarvan terugzien in toekomstige delen en in welke vorm, zal moeten blijken. Eén ding is zeker: voor Daniel Craig, uiteindelijk best een interessante en solide Bond-vertolker, is het verhaal verteld. De zoektocht naar zijn opvolger kan beginnen, maar wat ons betreft, hoeven de producers daar niet meteen haast bij te zetten. We have all the time in the world.

Peter Janssens

© Cinevision.be/nl

   Bioscoop

   DVD/Blu-Ray