Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
The Mauritanian (Blu-Ray)
The War On Terror was geen schone oorlog – voor zover er al schone oorlogen bestaan. Als filmfan kan je die conclusie vlot trekken door tijd vrij te maken voor titels als ‘The Report’ en ‘Official Secrets’ om maar twee willekeurige voorbeelden te geven uit een veel langere rij. Ook ‘The Mauritanian’ drukt je met neus en keel op de onfrisse manier waarop de Amerikaanse overheidsdiensten potentiële terreurverdachten verscheepten naar de basis op Guantanamo Bay waar lichamelijke en psychologische foltering schering en inslag waren.
De Mauritaniër Mohamedou Ould Slahi zat zelfs zonder enige vorm van officiële aanklacht veertien jaar en twee maanden opgesloten, het grootste deel daarvan op Guantanamo. Hij werd ervan verdacht een van de initiatiefnemers te zijn van de aanslagen op elf september 2001 op de WTC-torens en op het Pentagon. Advocate Nancy Hollander bijt zich mensenrechtengewijs in de zaak vast, vastbesloten om Slahi vrij te krijgen en de Amerikaanse overheid een veeg uit de pan te geven. Opmerkelijk daarbij is dat Hollander de zaak niet zozeer aannam uit sympathie voor Slahi. Ze deed dat vooral om de ongrondwettelijke manier waarop de gevangenen naar Guantanamo werden gebracht te veroordelen en openbaar te maken.
De Britse regisseur en Oscarwinnaar Kevin Macdonald levert naast langspeelfilms ook documentaires af en vond in het verhaal van Slahi een verhaal dat hij eigenlijk zowel als film en als documentaire kon hebben gebracht. Onpartijdige muggenzifters mogen hierbij terecht opmerken dat Macdonald zijn sympathie voor Slahi niet echt onder stoelen, banken en kleerkasten stopt. Ook voor Macdonald heiligt het doel de middelen. ‘The Mauritanian’ weet daarbij niet echt te verrassen. Dit is een vrij rechttoe rechtaan gevangenis-/rechtbankdrama waarin feiten en emoties vrij klassiek met elkaar worden gemixt. Waar op zich uiteraard niets mis mee is. Integendeel, klassieke cinema is een zegen in tijden waarin blockbusters steevast 200 miljoen kosten en daarbij ook niet echt meer weten te verrassen. Dus ruimte en budgetten voor menselijke verhalen waarbij de inhoud en acteerprestaties primeren? Laat ze maar komen.
Het is niet alleen inhoudelijk dat ‘The Mauritanian’ weet van welk hout pijlen te maken, ook de cast is prima geëngageerd op dreef. Tahar Rahim is zelfs fenomenaal als het titelpersonage: een diep doorleefde slachtofferrol die bijna tegelijkertijd het levenslicht zag als zijn rol van seriemoordenaar in de ook al op ware feiten gebaseerde BBC-/Netflixminiserie ‘The Serpent’. Een mooie dubbelslag. Ook mooi is Jodie Foster die verbeten en gebeten in de huid kruipt van Nancy Hollander, daarbij als een tweeling ook haar looks en kostuumkeuzes volgend. Eveneens op het voorplan: de met een dikke Amerikaanse tongval sprekende Benedict Cumberbatch als aanklager in het proces tegen Slahi.
‘The Mauritanian’ is een frontale aanval op het politieke beleid van de Bush-administratie, maar Macdonald trekt het breder open. Zelfs Obama gaat niet voluit in dit verhaal, zo blijkt. Maar wars van politieke strekkingen is dit vooral een menselijk verhaal over moed en doorzettingsvermogen. En krijg je te zien hoe je als individu wel degelijk kan fijngemalen worden door politieke, militaire en regelgevingstandwielen – zeker als die dan ook nog eens het daglicht niet mogen zien.
© Cinevision.be/nl
Niets uit deze publicatie mag op welke wijze dan ook worden overgenomen zonder voorafgaande schriftelijke (per e-mail of brief) toestemming van de verantwoordelijke uitgever.