Zoeken

Passing

  • Cinevision.be/nl quoteert Passing met een 4/5
  • Regisseur: Rebecca Hall
  • Cast: Tessa Thompson, Ruth Negga, André Hollander, Alexander Skarsgard
  • Genre: Drama
  • Duur: 98 minuten
  • Releasedatum: 10-11-2021
  • Distributeur: Netflix
Bekijk de cover van de film "Passing"
Universele verhalen blijven universeel, los van de tijd waarin ze worden verteld. Of wat de tijdsgeest toelaat. Zo zou Elia Kazans uit 1949 stammende 'Pinky' anno nu nooit nog 'Pinky, De Blanke Negerin' als Vlaamse vertaalde titel meekrijgen. En niet enkel omdat films geen vertaalde titels meer krijgen. 'Pinky' gaat over een lichtkleurige Afro-Amerikaanse die als blanke door het leven wil gaan omdat ze denkt zo meer kansen te krijgen in het leven. De titelrol werd trouwens vertolkt door de blanke Jeanne Crain. Ook dat zou nu reden zijn voor polemiek, al was dat waarschijnlijk in 1949 ook het geval – al waren er toen nog hetere hangijzers, interraciale relaties inclusief.

Rebecca Hall snijdt in haar regie- en scenariodebuut 'Passing' dezelfde thematiek aan, gelift uit Nella Larsens gelijknamige roman uit 1929. Een roman die naast de rassenkwestie onder meer ook nog seksuele repressie, individualisme en middenklassehypocrisie aankaartte. Iets wat Hall ook doet in haar adaptatie. Een die in zwart-wit en in de 4:3 aspect ratio is gefilmd, wat meteen zorgt voor een kunstzinnige insteek die de centrale personages dichtbij op de zwart/bruin/witte huid zit.

Zeker die van de door Tessa Thompson vertolkte Irene, het eigenlijke hoofdpersonage. Geboren en getogen in Harlem waar ze in een beschermde middenklasse opgroeide. Een status die ze niet wil opgeven, en al dan niet de reden dat ze met een vooraanstaande arts (André Hollander) is gehuwd en actief is in het culturele leven van de zwarte gemeenschap. Telkens ze naar een wit deel van New York reist probeert ze haar zwarte afkomst zoveel mogelijk te verdoezelen, bijvoorbeeld door een grote hoed te dragen. Dat verdoezelen lukt tot op zekere hoogte, gezien haar vrij lichte huidskleur.

Op  een dag loopt ze in het hart van de grootstad een vroegere jeugdvriendin tegen het lijf. Clare (Ruth Negga) is nog veel lichter van huid en gaat bewust als blanke door het leven. Ook zij wil in de eerste plaats blenden tussen de rich and famous – zelfs al moet ze daarvoor huwen met een openlijke blanke racist (Alexander Skarsgard) die niet weet dat ze van Afro-Amerikaanse afkomst is en haar lieftallig Nig noemt omdat hij vindt dat haar blanke huid af en toe donkere toetsen vertoont. Irene laat Clare – aanvankelijk schoorvoetend – toe in haar huis en ziet zich daardoor geconfronteerd met een gewetenscrisis die schippert tussen jaloezie en zelfbehoud, zeker als haar echtgenoot en Clare het nogal goed met elkaar kunnen vinden.

Of hoe een verhaal dat in facto over rassen(on)gelijkheid gaat ook werkt als universele vrouwensoap – om het even heel oneerbiedig kort door de bocht gaand te typeren. Want 'Passing' is an sich een heel delicate film: de zaken die je afleest op Thompsons/Irenes gezicht zeggen vaak meer dan degene die expliciet te zien zijn. Wat van 'Passing' een film maakt die zich evenzeer laat lezen als bekijken.

Hall brengt zowel de open- als geslotenheid van de roaring twenties subtiel in beeld en spiegelt die ook aan historische feiten zoals de openbare lynching van John Carter – niet Edgar Rice Burroughs’ Marsreiziger, neen – in 1927 in Little Rock, Arkansas door een blanke meute nadat hij valselijk werd beschuldigd van moord op een blanke vrouw. Lynching staat hier trouwens synoniem voor opgehangen aan een telefoonpaal, neergeschoten, door de straten gesleept en daarna in brand gestoken in een zwart deel van de stad. Een voetnoot in Passing, maar wel een die de (historische) rassenongelijkheid wijd open trekt en onbewust mee de relatie tussen Irene, haar echtgenoot en kinderen en haar daaraan gekoppelde eigen onbehagen voedt.

Al zit de breekbaarheid en broosheid van de film vooral in de deceptieve poëzie van het onderhuidse karakterdrama dat Hall met passie op het scherm brengt. Een persoonlijke passie zelfs, gevoed door het feit dat haar Afro-Amerikaanse grootvader zich destijds ook als blanke uitgaf. En een die door de mooie monochrome fotografie al dan niet bewust de boodschap meegeeft dat we in een zwart-witte samenleving eigenlijk allemaal een beetje grijs zijn.  

Alex De Rouck

© Cinevision.be/nl

   Bioscoop

   DVD/Blu-Ray