Popquiz, hotshots. Welke franchise leek dood en begraven maar wordt acht jaar na de laatste titel toch levensvatbaar genoeg bevonden om er nog een derde film tegenaan te gooien? ‘G.I. Joe’ dus. Zij het niet met een sequelbeweging maar met een prequelhorde voor een van de nevenpersonages. Een originefilm dus, die van ‘Snake Eyes’ om precies te zijn. Hier vertolkt door Henry Golding, in ‘G.I. Joe: Rise Of The Cobra’ (2011) en ‘G.I. Joe: Retalliation’ (2013) door Ray Park.
Wie die meneer Slangenogen mag zijn? Dat weten de fans van het eerste ‘G.I. Joe’-uur ongetwijfeld, de andere krijgen het hier allemaal netjes uitgespeld – al klopt het niet allemaal volledig met de originele speelgoed- en comicmythologie naar het schijnt.
In dit nieuwe origineverhaal zien we hoe Snake Eyes als kleine jongen ziet hoe zijn vader brutaal wordt vermoord. Een sprongetje naar twintig jaar later toont hoe hij is uitgegroeid tot een dodelijke martial arts-vechtmachine en het is daar dat hij wordt gerekruteerd door Yakuzabaas Takamura. Die belooft hem om de moordenaar van zijn vader op te sporen indien hij voor hem ninjahand- en spandiensten komt verrichten. Snake Eyes accepteert het aanbod, zij het niet van harte. En dat blijkt als hij een verrader helpt ontsnappen in plaats van hem op vraag van Takamura te executeren. Blijkt dat de man die hij heeft gered Takamura’s neef Tommy is, en dat de twee in een strijd zijn verwikkeld om de leiding van Arashikageclan over te nemen. En die Tommy groeit dan op zijn beurt uit tot Storm Shadow, Snake Eyes’ voornaamste nemesis in het ‘G.I. Joe’-universum. Fanservice, zij het dus met een draai, deze film.
Regisseur Robert Schwentke (‘Flightplan’, ‘RED’, ‘R.I.P.D.’ en twee ‘Divergent’-films) doet zijn uiterste best om het allemaal zo spectaculair mogelijk te maken naar de maatstaven van de hedendaagse blockbuster. Daarvoor kreeg hij een budget van boven de honderd miljoen dollar toebedeeld, dus ja … het ziet er bij vlagen cool en spectaculair uit. Maar een verschil maken met de overvloed aan superhelden en -slechterikenfilms in het kielzog van de vele Marvel-, DC- en andere franchises … dat doet Schwentke niet. En dat is dan weer te wijten aan een weinig begeesterend script dat vaak met haken en niet-slangenogen aan elkaar hangt.
Doet het wel goed: Henry Golding. Deze Britse acteur van Maleisische afkomst viel voor het eerst op in ‘Crazy Rich Asians’, en was later te zien in films van Paul Feig (‘A Simple Favor’, ‘Last Christmas’) en Guy Ritchie (‘The Gentlemen’). En met ‘Monsoon’ bewees hij te kunnen gedijen in arthousecinema. En nu dus ook een sollicitatie voor een carrière als beweeglijke anti-superheld in een franchise waarin nog veel sequels en origineverhalen kunnen worden verteld. Al zal dit niet zozeer afhangen van de ideeën, maar eerder van de winst of verlies die de films aan de kassa maken. Afwachten maar dus of Golding en ‘Snake Eyes’ nog een tweede kans krijgen.
Alex De Rouck
Niets uit deze publicatie mag op welke wijze dan ook worden overgenomen zonder voorafgaande schriftelijke (per e-mail of brief) toestemming van de verantwoordelijke uitgever.