Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
Encounter
Meer is soms minder. Een conclusie die te trekken valt uit de zogenaamde ‘moeilijke tweede’ film van de Brit Michael Pearce.
In 2017 wist die verdomd aardig te intrigeren met zijn op Jersey gesitueerd als whodunit verpakt karakterdrama 'Beast' met als centrale vraag of je verliefd kan worden op iemand die ervan verdacht wordt een seriemoordenaar te zijn. Met als extra angel dat de je in kwestie eveneens een getormenteerde persoonlijkheid had.
Ook in 'Encounter' doen twijfel en psychologische kortsluiting een rondedans, zij het ditmaal binnen de contouren van stoffige Amerikaanse woestijnlandschappen met diners en stoffige barakken aan de zijlijn. Riz Ahmed kruipt in de huid van een voormalig marinier die op een nacht impulsief zijn kinderen uit het huis van zijn ex en haar huidige partner weghaalt. Niet zozeer een ontvoering, maar eerder een roadtrip. Een avontuur dat de twee jongens wel zien zitten, vooral omdat ze blij zijn hun vader nog eens terug te zien na twee jaar.
Voorspellen waar de tocht heen leidt is er initieel niet echt bij – zeker niet als Ahmed zijn kinderen meedeelt dat hij hen in veiligheid wil brengen op een militaire basis omdat de helft van de wereld is overgenomen door buitenaardse wezens. Die stelling is meteen ook de deur waarmee 'Encounter' in huis valt: in een opvallende proloog suggereert Pearce hoe micro-organismen als parasitaire insecten in de huid van hun gastheer of -vrouw binnendringen waardoor de geïnfecteerde slachtoffers ook nog eens hun eigen wil verliezen. Een pandemie waarvoor je dus heb geen mondmasker nodig hebt, maar een maliënkolder. En een kuisheidsgordel.
Pearce brengt die beestjesscènes veelbelovend in beeld: vieze achtpotigen achter het behangpapier, close-ups van schrokkerige sprinkhanen, amoebes die zich in bloedbanen nestelen … de aandachtsantennes staan van meet af aan recht. Maar tegen het eind is van die insecten niets meer te bespeuren en ben je deelgenoot van schietpartijen, autoachtervolgingen en FBI-interventies. En die setting blijkt uiteindelijk niet intiem of minimalistisch genoeg om finaal nog in de ban te zijn van Ahmeds mentale waanbeelden.
Meer zelfs, de keuze van Pearce om een logische verklaring te bieden voor de interessante en mysterieuze opbouw haalt zelfs een groot deel van de gravitas uit de film. 'Encounter' is veel sterker tijdens de opbouwende scènes waarin Ahmed connecteert met zijn twee zonen – zeker omdat de kindacteurs ook goed met elkaar interageren. Ook de meeste te breed uitgetekende nevenpersonages brengen die centrale relatie te vaak uit balans.
Een maar voor de helft geslaagde film dus, en in die optiek is 'Encounter' ten opzichte van 'Beast' helaas een stap terug. Een moeilijke tweede dus. Al bewijst Pearce hier wel opnieuw zijn cinematografische standvastigheid. Op zich een valabele reden om deze 'Encounter' zeker een faire kans te geven, zonder dat die daarom close hoeft te zijn.
© Cinevision.be/nl
Niets uit deze publicatie mag op welke wijze dan ook worden overgenomen zonder voorafgaande schriftelijke (per e-mail of brief) toestemming van de verantwoordelijke uitgever.