Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
Clifford The Big Red Dog
Oudertjes die zijn opgegroeid of vertrouwd zijn met de Disneykomedies uit de jaren zestig, zeventig en de eerste helft van de jaren tachtig – pakweg tot het moment waarop Disney de volwassenpoot Touchstone Pictures met een 'Splash' introduceerde – moeten zich normaliter amuseren met 'Clifford The Big Red Dog'. En kindertjes van allerlei kleuren en gezindtes zouden dat ook moeten doen.
Deze familiefilm met een rode hond brengt immers kwispelend vertier zonder lawaaierig hip te willen doen om lawaaierig hip te willen zijn. Er hangt een aimabele oudeschoolvibe over deze film – de CGI even buiten beschouwing gelaten – en dan kom je qua referentiepunt al vrij snel uit bij de oude Herbiefilms – zelfs al is 'Clifford The Big Red Dog' geen Disneyproductie. Met dien verstande dat deze film ook nergens zo goed wordt als de twee 'Paddington'-marmeladefilms, die een Brits flegma hadden die deze op en top Amerikaanse productie ontbeert. Al zit er door het casten van de Britse komiek Jack Whitehall en John Cleese wel een stukje Brexit in het geheel.
Grote rode hond Clifford is cultureel erfgoed in Amerika. In 1963 verscheen daar het eerste kinderboek van de hand van Norman Bridwell, en uitgeverij Scholastic bracht vervolgens over de loop der jaren en generatieoverschrijdend zo’n tachtig boekjes uit in de reeks. Clifford vond zijn weg vlot naar het televisiescherm waar meerdere animatieseries het licht zagen en werd uiteraard ook stevig gemerchandised. Maar op een onvermijdelijke afgeleide bioscoopfilm was het dus vrij lang wachten. Oorspronkelijk zou die er komen als een vrucht uit de lenden van Minionshuis Illumination, maar toen het project daar op sterk water dreigde te komen, nam Paramount de rechten over. Gelet op de namen achter de camera deed dat niet meteen het beste verhopen. Regisseur Walt Becker kwam hiervoor niet verder dan 'Van Wilder', 'Wild Hogs', 'Old Dogs' en de vierde 'Alvin And The Chipmunks'-prent. En wie door de carrière van een paar van de scenaristen grasduint komt bij onder andere 'National Security', 'Norbit', 'Zookeeper' en 'Baywatch' uit. En bij de eerste twee 'Smurfen'-films. Maar kijk: blijkbaar was er toch genoeg talent aanwezig om van uit de kluiten gewassen rode pup toch een fijn lachfestijn te maken.
De slimste beslissing was alvast om Clifford niet te laten praten, iets wat hij in de animatiereeks wel deed. Want anders zouden hier geen vergelijking worden gemaakt met klassieke Disneykomedies maar met idioterieën als de paashaasdraak 'Hop'. Nu blijft de basis van Bridwells verhalen overeind in een licht aangepaste vorm: de elfjarige Emily (Darby Camp) ziet zich plots baasje van een schattige hond die opvalt omdat hij a) tomatenrood is en b) even groot is als een doorsnee puberend olifantenkalf. De manier waarop Clifford in haar leven komt is verschillend van die in de boekjes: hier gaan de makers voor een vleugje magie met de introductie van Cleese als een dierentovenaar die niet toevallig luistert naar de naam Bridwell en die Clifford in het leven van Emily brengt omdat ze nood had aan een vriend. Het is trouwens Emily liefdes voor het dier dat hem (te) grote proporties laat aannemen. Uiteraard is niet iedereen Clifford goedgezind: nemesis van dienst is het bedrijf Lyfegro dat sowieso al experimenteert met genetische manipulatie en dat Clifford wil stelen/inlijven om zijn DNA te bestuderen. 'Clifford The Big Red Dog' breekt vaneigenst ook een lans voor familiewaarden en de moraal dat het best fijn is om anders te zijn, maar zelfs die zijn niet tenenkrommend in het geheel gemixt.
Een (verrassend) fijne apport en lik-film dus, met naast de computeranimatiehond ook ruimte voor geestig samenspel tussen Camp en Whitehall en voor fijn bijrollenwerk van onder andere David Alan Grier en Tovah Feldshuh. En om de cirkel met de Disneyklassiekers van weleer helemaal rond te maken: let op de al dan symbolische aanwezigheid van Jessica Keenan Wynn – de kleindochter van de grote Keenan Wynn die in zes Disneyfamiliefilms te zien was, waaronder drie keer in de rol van de gemene slijmerd Alonzo Hawk in 'The Absent-Minded Professor', 'Son of Flubber' en 'Herbie Rides Again'.
© Cinevision.be/nl
Niets uit deze publicatie mag op welke wijze dan ook worden overgenomen zonder voorafgaande schriftelijke (per e-mail of brief) toestemming van de verantwoordelijke uitgever.