Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
Decision To Leave
Wie de vergelijkingsmodus heeft geactiveerd, kan er zichzelf op betrappen Chan-Wook Parks 'Decision To Leave' tegen het licht van klassieke Amerikaanse noirs of Franse polars te houden. Wat een goede vergelijking is, gezien het hier draait om een politieman die danig van zijn melk wordt gebracht door een van moord verdachte vrouw. Je kan ook vergelijken met pakweg Paul Verhoevens 'Basic Instinct' - een meer moderne archetypefilm waarin een politieman zich door een vrouwelijke verdachte in de luren liet leggen. Of hoe mannen in deze worp van Park net zoals in heel wat noirs week zijn in de nabijheid van schoonheid.
Een opvallende worp wel, daar dit een an sich verrassend bezadigde film is. Waar Park in het verleden - 'Sympathy For Mr. Vengeance', 'Oldboy', 'Sympathy For Lady Vengeance' op kop - zonder schaamte bloed en brutaliteiten in het rond strooide kiest hij hier voor een meer poëtische aanpak. Het geweld zit tussen de lijnen die door hartzeer en verlangen - en toch ook wel wat wraak - worden gedomineerd.
'Heeojil Gyeolsim' - want zo heet de film in het Zuid-Koreaans - draait rond de aan slapeloosheid lijdende politieman Hae-Jun (Hae-il Park) die nogal wat plottropen deelt met die van een eigengereide privédetective. Samen met zijn collega onderzoekt hij een mysterieus overlijden waarbij een bergbeklimmer dood ligt aan de voet van een berg. Wat voor een dode bergbeklimmer een logischer vindplaats is dan bijvoorbeeld tussen twee archiefkasten in een kelder, maar dit geheel terzijde. Hae-Jun en zijn partner interviewen de Chinese echtgenote Seo-rae (Wei Tang) van de dode en vinden het onder meer verdacht dat ze schrammen heeft op haar hand en schijnbaar geen tranen laat om haar overleden man. Waardoor ze vermoeden dat de man haar mishandelde en zij zich heeft gewroken door hem van de berg te duwen. Of dat vermoeden al dan niet waar was, is aan de welwillende kijker om te ontdekken.
Weet dat Hae-Jun na deze zaak van Busan naar Ipo verhuist om er dichter bij zijn echtgenote te zijn die er in een kerncentrale werkt. Zijn slapeloosheid neemt daar enkel nog maar toe en dat is nog vooraleer hij zich op een nieuwe zaak werpt: het onderzoek naar de moord op een louche en verre van onbesproken zakenman. Zijn echtgenote: tadaa … Seo-rae die ook in de regio is komen wonen. Zowaar. Waardoor Hae-Jun voor de tweede keer in haar netten verstrikt lijkt te geraken terwijl hij tegelijkertijd de grip op zijn huwelijk verliest en zijn obsessie met Seo-rae hem in de richting van naar een obsessieve afgrond duwt. Weet je meteen ook waarom 'Decision To Leave' in het hokje van de romantische thriller mag paraderen.
Als je de plotpunten ontleedt is het allemaal verre van waterdicht of logisch, maar Park laat je wel geloven dat zijn spielerei netjes in elkaar klikt. Omdat het allemaal welhaast etherisch aanvoelt, Hae-Sun zijn eigen verlangens projecteert op Seo-rae en omdat de twee moordzaken in de film heel intrigerend in beeld zijn gebracht. Klassiek langs de ene kant, maar met genoeg visuele hoogstanden die het duidelijk maken dat hier een cineast met flair en een eigen stem aan het werk is. Probeer maar eens om niet te watertanden bij al die projectie- en spiegelshots. Verhaaltechnisch hou je er best je hoofd bij want Park strooit met nogal wat subtiele karakter- en plotaanwijzingen die er in de eerste plaats voor de slimme verstaander zijn.
'Decision To Leave' is verhaaltechnisch en filmtaalmatig sterk genoeg is om er bij herhaalvisies nog meer uit te halen dan de eerste keer dat hij aan het geestesoog voorbijtrekt. De discussie of 'Decision To Leave' dan wel een van Parks beste films is of iets teveel op automatische piloot speelt en daardoor eigenlijk teleurstelt biedt interessante vragen en antwoorden. Al is die spectrumafbakening geenszins nodig om te besluiten dat dit schoon-intrigerende cinema is, aan elkaar gebonden met een melancholische snit en een platonische naad.