Als 'X' heavy metal was, dan is 'Pearl' jazz. Of hoe je in deze prequelsequel iets helemaal anders krijgt dan wat je ogenschijnlijk dacht te zullen begroeten. In tegenstelling tot het vorig jaar uitgebrachte 'X' is 'Pearl' geen slasher, edoch een onderbouwd karakterstuk waarin het gore bloedvergieten zich grotendeels in de marge afspeelt.
Een draaiprent die je netjes als alleenstaande film kan bekijken, maar toch meer in je pap zal brokkelen als je ook 'X' hebt gezien. Al is het maar omdat alles zich op dezelfde locatie afspeelt, zij het eenenzestig jaar eerder. En dat zorgt voor een geinige tijdsbrugswig.
Duiding ahoi: met 'X' draaide Ti West een in 1979 gesitueerde slasherhorror waarin een groep ondernemende pornofilmers neerstreek op een boerderij in Texas. Bewoond door tachtigplussers Pearl en Howard, en die hadden het niet zo echt op hun wippende en kreunende gasten. Gevolg: heel wat uiteengereten lichamen en final girl Maxine die nog net op tijd het hazenpad kon kiezen. Fijne vondst was dat Mia Goth zowel Maxine als Pearl vertolkte: tegelijkertijd slachtoffer en dader dus. En tweemaal een personage dat ervan droomt/droomde om beroemd te worden zodat er ook een kenmerkend karakterieel verband was tussen de dames.
Tijdens de productie van 'X' borrelde bij West en Goth het idee om het origineverhaal van Pearl in een aparte film uit de doeken te doen. Een idee dat op de zegen en het geld van distributeur en geldschieter A24 kon rekenen. Hoe was Pearl als tiener en wat is de reden dat ze aan het moorden sloeg? Vragen die een helder antwoord krijgen in een prent die zich afspeelt in 1918. Pearl woonde dan ook al op de boerderij, samen met haar bazige Duitse moeder en haar bijna comateuze in een rolstoel zittende vader. Ze deelde ook al de bedstee met Howard, al had die haar belofte om ‘haar uit Texas weg te halen’ verbroken om aan het oorlogsfront in Europa te vechten. Pearl wil een beroemde danseres worden en zo snel mogelijk weg van haar moeder en uitzichtloos boerderijbestaan. Maar dat lukt niet echt, ook al niet omdat de Spaanse griep de ronde doet. Allemaal obstakels die de stoppen bij Maxine doen doorslaan en langzaam maar trefzeker haar moorddadige instincten aanwakkeren.
'Pearl' is een goedgevulde monsterkoffer voor Goth die zich een opzienbarende weg baant door wat je eveneens kan zien als een sardonische knipoog naar 'The Wizard Of Oz', zij het minder direct referentieel als David Lynch zijn 'Wild At Heart' destijds. Goth is ook de scharnier van de prent: geraak je niet aan haar of aan het titelpersonage gewend, dan krijg je waarschijnlijk al na een kwartier jeuk op bereikbare en onbereikbare plaatsen. Weet Goth je snaren wel te tokkelen? Maak je dan maar op voor een demonische roetsjbaan, zij het er een met een kloppend hart dat tijdens een showstoppende monoloog in het laatste kwartier tot op de laatste vezel wordt ontleed. Niet het enige hoogtepunt uit de finale: even virtuoos is de caleidoscoopspiegelsplitscreen waarmee West de grens tussen karakterstudie en grand guignol op een geïnspireerde manier doorbreekt.
Als impromptu staaltje tussendoorcinema is 'Pearl' een traktatie voor de genrefan, en meer nog zo als diezelfde fan eerder al 'X' wist te smaken. En de smaakpapillen hoeven nog niet terug onder de mottenballen: West en Goth zijn momenteel bezig met de productie van 'Maxxxine' waarin de wedervaardigheiden van Goths tweede personage Maxine in de pornohoek van Los Angeles anno jaren tachtig voor het voetlicht staan. Onder meer Elizabeth Debicki, Kevin Bacon, Giancarlo Esposito, Michelle Monaghan en Lily Collins staan ook op de titelrol. Een schaalvergroting dus. Als West en Goth daarbij even geïnspireerd uit de hoek komen als in 'X' en 'Pearl' … la det swinge.
Peter Janssens
Niets uit deze publicatie mag op welke wijze dan ook worden overgenomen zonder voorafgaande schriftelijke (per e-mail of brief) toestemming van de verantwoordelijke uitgever.