Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
Chicken Run: Dawn Of The Nugget
Er als de kippen bij zijn betekende ooit ‘ergens vliegensvlug op afkomen’. Dat betekent het nog altijd, al kan je het spreekwoord nu ook interpreteren als ‘drieëntwintig jaar na het origineel een sequel releasen die netjes voortborduurt op het stramien van de eerste maar er niets wezenlijks weet aan toe te voegen’.
En dat is vooral omdat er flink wat is veranderd op drieëntwintig jaar. Al is er tegelijkertijd ook veel gelijk gebleven daar 'Chicken Run: Dawn Of The Nugget' de dolleachtervolgingclichés leent die sinds de millenniumbugeeuwwisseling schering en inslag zijn in het animatiegenre. Of zelfs al vroeger, getuige de eerste twee 'Toy Story'-films. Het verschil zit hem vooral in Aardman zelf. Destijds in 2000 was 'Chicken Run' de eerste stopmotionlangspeler van Aardman Animations en die film moest qua geestigheid en nieuwigheid toen niet onderdoen voor wat Pixar bracht. Maar zoveel jaar later zijn ze bij Aardman op langspelergebied hun mojo precies wat kwijt. Eigenlijk is het al van 2015 en van 'Shaun The Sheep Movie' geleden dat ze een echt geslaagde kleienkletser … excuus, dijenkletser wisten af te leveren. Niet dat kindertjes of animatiefans daar een breekpunt moeten van maken: kwalitatief is 'Dawn Of The Nugget' nog steeds meer dan af, maar de film leeft toch meer bij de gratie van een geslaagde oneliner of grap dan van een sterk onderbouwde of verrassende plot.
Alle kakelpersonages uit de eerste prent tekenen present: de van de Tweedyboerderij ontsnapte kippen leven nu in peis en vree veilig op een (aha) eiland ver weg van de kipsmikkelende mensheid. Rocky (ditmaal met de stem van Zachary Levi in plaats van die van Mel Gibson) en Ginger (stembanden van Thandiwe Newton in plaats van die van Julia Sawalha) hebben er zelfs in alle rust een ei gelegd. Al is het gedaan met die rust als hun kuiken Molly uitgroeit tot een ondernemende tienerkip die het maar niets vindt opgesloten te zitten op een (nog maar eens aha) eiland, en ook de wereld daarbuiten wil leren kennen. Waardoor ze terecht komt in een hyperbeveiligde en topgeheime kippenfabriek waar op massamoordproductieschaal kipnuggets worden gemaakt. Aan Rocky, Ginger, de andere bendekippen en ratvrienden Nick en Fetcher de euvele taak om Molly te bevrijden. En dat gebeurt niet met de hulp van de cel Vermiste Kippen maar op eigen houtje en veerkracht.
Waar de eerste 'Chicken Run' een knipoog was naar 'The Great Escape', is deze tweede een wenkfilm naar de 'Mission: Impossible'-franchise. En die is soms grappig (gebreinwaste kippen die in pelotonvorm Cliff Richards 'Summer Holliday' meezingen zit op grijnsmodus elf), maar soms ook derivatief. In ’t afsluitend en herhalend kort: de eerste 'Chicken Run' was beter, maar gelukkig kan men bij Aardman zelfs van teleurstellende films nog visueel schone dingen maken en taalkundig gevat uit de hoek komen. Maar al bij al toch te weinig oempf om echt met een pluim op de hoed te mogen pronken. Hopelijk mag het hoofddeksel volgend jaar wel worden gefêteerd met de nieuwe Wallace & Gromit-langspeler.
© Cinevision.be/nl
Niets uit deze publicatie mag op welke wijze dan ook worden overgenomen zonder voorafgaande schriftelijke (per e-mail of brief) toestemming van de verantwoordelijke uitgever.