Als enig kind kunnen we niet echt uit ervaring spreken, maar in de schaduw staan van je broer of zus is niet leuk. Zeker niet als jij door het leven moet als de mislukking van de familie. Het zou het uitgangspunt kunnen zijn van een leuke, zij het weinig subtiele komedie, maar in het geval van ‘Fred Claus’ levert het slechts één goede grap op: een hilarische scène over een anonieme bijeenkomst van ‘broers of zussen van’.
Aanwezig daarop zijn onder andere Frank Stallone, Stephen Baldwin en hoofdpersonage Fred Claus (Vince Vaughn), de broer van Nick ‘Santa’ Clause (Paul Giamatti). Fred is nooit in de gratie gevallen bij z’n ouders, z’n vriendin (Rachel Weisz) ziet in hem een praatjesmaker die nooit z’n beloftes houdt en zelf acht hij alle middelen goed om zijn eigen doel te bereiken. Als hij echter in de cel belandt en z’n bekende broer om hulp bedelt, wil die laatste hem enkel helpen als Fred ermee instemt hem een bezoekje te komen brengen op de Noordpool. Daar zijn namelijk de voorbereidingen aan de gang van de jaarlijkse cadeau-uitdelingen en elke helpende hand is meer dan welkom. Zeker omdat een efficiëntie-expert (Kevin Spacey) is aangesteld om te onderzoeken of de Kerstman nog wel rendabel genoeg is.
Aan het roer van deze vol opgestoken vingertjes en flauwe levenslesjes bolstaande komedie staat ‘Wedding Crashers’-regisseur David Dobkin, die zo krampachtig z’n best doet om van deze infantiele kerstschets een leuke gezinsfilm te maken dat hij zich geregeld bezondigt aan te kinderachtige scènes en pijnlijk ongrappige intermezzo’s. Neen, het is niet grappig als elfjes plots beginnen te shaken én we voelden ook geen grijns opkomen omdat Vaughn in een te klein bed slaapt of met z’n hoofd tegen de lage deurtjes loopt. ‘Fred Claus’ bulkt van deze flauwe, voorspelbare grappen. Dobkin bewijst dat hij toch aan de volwassen kijker gedacht heeft door z’n script nu en dan te injecteren met een puike oneliner. Maar die staat echter zo haaks op de kinderlijk naïeve uitstraling van de film dat ze helemaal verloren gaat tussen de dikke laag stroop en het eindeloze gemoraliseer.
Het enige wat de film nog een beetje kan redden, is de cast. Vince Vaughn is best een grappige kerel, al merk je wel dat hij één van z’n Frat Pack-buddies mist. Giamatti straalt oprechte lieflijkheid uit en zelfs Kevin Spacey deed ons af en toe grinniken; al was het maar omwille van de leuke verwijzing naar z’n rol als Lex Luthor. ‘Fred Claus’ valt een beetje tussen twee stoelen. Kinderen zullen zich laten betoveren door de overbekende jingles en de feeërieke beeldvoering, maar begrijpen niets van de culturele referenties. De volwassen kijker kan er mogelijk wel mee lachen, maar die moet daarvoor wel twee uur tenenkrommende kerstschmalz doorstaan. Aan u de keuze.