Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
Get Carter
Michael Caine is in onredelijk veel slechte films te zien. Mocht u zich afvragen waarom de man zo'n voortreffelijke reputatie geniet, verwijzen wij u graag naar 'Get Carter'. Caine vertolkt een beroepsmisdadiger die naar zijn geboortestad terugkeert om de dood van zijn broer te wreken. Daarbij maakt hij meer heibel dan zijn criminele broodheren lief is. ‘Get Carter’ begint met een smakeloos maar sfeervol feestje. Een nest Londense criminelen bekijkt samen met enkele dames van laag allooi porno. Jack Carter (Michael Caine) staat er onbetrokken bij. Hij heeft een fikse borrel ter hand, zijn ogen zijn koud en levenloos. In hun geboortestad Newcastle kwam zijn broer om. Carter vermoedt kwaad spel. Tegen de wil van zijn bazen in trekt hij erheen om te achterhalen wat werkelijk gebeurde. In het provinciale misdaadmilieu van Newcastle gaat hij tekeer als een vos in een kippenren. Om zijn wraak te voltrekken maalt Carter er niet om op wiens tenen hij trapt. De lokale topcriminelen zien hem als een bedreiging. Ook Carters Londense oversten oordelen dat hij zijn boekje te buiten gaat. Zij sturen een paar mannetjes om hun collega tot de orde te roepen.
Regisseur Mike Hodges gaat voor rauw realisme. Steden zijn onwelkomend. Gevaar loert om iedere hoek. Iedereen bekokstooft wel wat en oude vrienden zijn net diegenen die je een dolk in de rug planten. Carters wereld wordt bevolkt door harde mannen met weinig geduld voor poespas. Wanneer de gemoederen verhit raken, maken vrouwen zich best uit de voeten. Zijn gevoel voor welgeplaatse one-liners niet te na is Jack Carter harteloos en wreed. 's Mans wraakzucht kent geen grenzen en zijn gedrag vertoont allengs meer psychopathische trekjes. Als schets van het Britse misdaadmilieu kent 'Get Carter' zijn gelijke niet. De karakterisering is sterk, de sfeerschepping briljant en het geheel wordt met een snuifje zwarte humor op smaak gebracht. Het is de film die Guy Ritchie met ‘Lock, Stock & Two Smoking Barrels’ en ‘Snatch’ vergeefs probeerde te imiteren. Deze ‘Get Carter’ is echter een true original. Niet voor doetjes maar zeer de moeite.