Wie spreekt over de beginperiode van Brian De Palma, doelt met wat goede wil nog op zijn dubbelgangerthriller ‘Sisters’ uit 1973. Hoewel de suspenseregisseur vooral bekend staat om meesterstukjes als ‘Carrie’ of ‘Blow Out’, was hij ook al in de jaren zestig actief. Zo draafde hij in 1968 aan met ‘Greetings’, een lichtsatirische protestfilm. Dan mag de prent tegenwoordig erg gedateerd overkomen, toch is het interessant om De Palma in het prille begin van zijn carrière aan het werk te zien.
De voornaamste onderwerpen die aan bod komen in dit ietwat oppervlakkige, verhaaltechnisch vrij lege politieke tijdsdocument zijn de wereldbekende flowerpowerperiode en de Vietnamoorlog - ook hier drukt de maker ons nogmaals op het hart hoezeer vele soldaten tegen hun zin naar de eeuwige rijstvelden werden gestuurd. Af en toe voelt de stijl hard en documentarisch - ‘Greetings’ berust volledig op fictie - toch voelt de hele opzet erg realistische en plausibel aan.
Niet alleen liet De Palma zich hier voor het eerst opmerken (van zijn uitzinnige beeldvoering is hier echter maar weinig sprake!), ook kenmerkt deze film de loopbaanstart van Robert De Niro. De meest vermakelijke vertolking is afkomstig van debutant Jonathan Warden, die hierna nooit meer in een film zou optreden. Opmerkelijk is ook dat ‘Greetings’, omwille van zijn toen delicate thema’s, de eerste film was in de Verenigde Staten, die een X-Rating kreeg. Verre van een billenkletser, is deze nostalgisch ogende film heden ten dage nog het meest aantrekkelijk voor zij die de periode van dichtbij meemaakten. Anderen zullen aan dit staal met weinig waarde maar weinig plezier beleven!