Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
Guess Who
‘Guess Who’, een losse en hedendaagse remake van de uit 1967 stammende filmklassieker ‘Guess Who’s Coming To Dinner’, vertelt het verhaal van de jonge, ambitieuze, blanke beursmakelaar Simon Green (Ashton Kutcher), die zich verlooft met de aantrekkelijke, zwarte Theresa (Zoe Saldana). Het enige wat hem nog rest is de traditionele kennismaking met de schoonouders; nooit had Simon kunnen vermoeden dat een weekendje samenzijn met Theresa’s breeddenkende moeder (Judith Scott) en haar conservatieve vader (Bernie Mac) hun succesvolle relatie zo op de proef zou stellen.
Dat een interraciale relatie tegenwoordig nauwelijks nog provocatie teweegbrengt, beseffen de makers maar al te goed en bijgevolg richten ze hun pijlen vooral op het humoristische aspect en beduidend minder op de dramatiek, die dergelijke gebeurtenis in de jaren zestig met zich meebracht. Hoewel de film af en toe uitpakt met een al dan niet fijngevoelige grap over rassenverschillen, is ‘Guess Who’ in de eerste plaats een oertraditionele, weinig verrassende romantische komedie. Het verhaaltje is voorspelbaar en de grappen zijn afwisselend hilarisch en belegen. Ook de personages zijn wandelende clichés en kleuren opvallend binnen de moreel toegelaten lijntjes.
Toch slaagt de bijzonder op dreef zijnde cast er moeiteloos in om aan deze nogal kleurloze, kartonnen karakters de nodige levendigheid te geven. Ashton Kutcher is nooit het toonbeeld geweest van de grote acteur, maar in z’n vertolking van de onzekere blanke verloofde mag hij doen waar hij het best in is: de goedbedoelende klungel uithangen. Hoezeer deze rol op het lijf van Kutcher geschreven lijkt, wordt de show gestolen door een geweldige Bernie Mac. Ook al in z’n personage bijzonder mager uitgewerkt, ’s mans vertolking is bijzonder grappig en bewijst eens te meer dat Mac over een uitzonderlijk komisch talent beschikt. Ook de vertolkingen van Judith Scott en Zoe Saldana, laatst nog charmant in ‘The Terminal’, mogen er best wezen. ‘Guess Who’ is misschien weinig geïnspireerd, maar is voldoende enthousiast geacteerd om verschillende malen met een brede grijns op het gezicht deze moderne farce te aanschouwen.