Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
Happy Feet
Je zal het maar meemaken; je bent een lieve, goedlachse pinguïn en je bent hopeloos verliefd op the girl next door, maar je kan niet zingen. En wat wil nu het toeval? Een pinguïn die niet kan zingen, heeft geen levenslied en is bijgevolg maar een halve pinguïn. Nu, na zo’n levenswijsheid prijzen wij ons natuurlijk meteen gelukkig dat deze eigenschap zich niet in onze maatschappij heeft gemanifesteerd, want onze dagelijkse zangescapades onder de douche overtuigen er ons keer op keer van dat wij het als pinguïn nog harder te verduren zouden krijgen als Mumble, het hoofdpersonage uit ‘Happy Feet’.
Maar net zoals elke hedendaagse animatiefilm herbergt ook deze nieuwste van Australisch cineast George Miller een belangrijke op eeuwenoude familienormen gefundeerde levensles, namelijk dat je kans om van straat te geraken het grootst is als je jezelf niet verloochent. Jawel, in wezen is ‘Happy Feet’ eigenlijk een traditionele love story, die opgesmukt wordt door muzikale intermezzo’s, clowneske personages, enkele spetterende actiescènes en een zoveelste confronterende kijk op onze moderne samenleving. Door deze kwaliteiten is deze pinguïnmusical dan ook bestempeld voor jong en oud; de kleintjes zullen onmetelijk veel plezier beleven aan de visuele grappen en grollen, terwijl de oudere kijkers af en toe kunnen grijnzen bij een leuke oneliner. Natuurlijk moeten we van deze prent ook niet meer maken dan hij is en we willen natuurlijk graag duidelijk stellen dat ‘Happy Feet’ echter niet het aangekondigde meesterwerk is. Ook niet qua animatie. Natuurlijk ziet alles er verzorgd uit, maar dat kan je tegenwoordig over zoveel van z’n genregenoten zeggen dat je moeilijk alleen deze prent met alle eer kan laten lopen.
Maar goed, het grootste pluspunt is misschien nog de uitstekende stemmenregie. Robin Williams amuseert zich kostelijk en spreekt zelfs twee stemmen in; dat ze beiden op het randje van het hyperkinetische balanceren, had u zelf ook wel kunnen bedenken. Hij wordt bijgestaan door Elijah Wood, Hugh Jackman, Nicole Kidman en Brittany Murphy. Het zijn vooral die laatste twee, die nog enig gevoel in hun vertolking kunnen leggen, want de stemmen van Wood en Jackman zijn pure eenheidworst. Niet dat ze het slecht doen, maar eender welk ander acteur had het waarschijnlijk net zo goed gedaan. ‘Happy Feet’ is niet voor honderd procent geslaagd, maar we hebben ons bijna twee uur lang niet verveeld. En dat is ook al heel wat.