Toen ‘Alien’ in 1979 zijn release kende, betekende het een nieuwe vooruitgang in de filmwereld. De trage, maar nagelbijtende sciencefictionthriller, bovendien gelardeerd met horrortrekjes, werd een instantklassieker.
Zeven passagiers bevinden zich aan boord van het transportschip de Nostromo. Wanneer ze de tocht inzetten naar huis, stuit aanvoerder Dallas (Tom Skerritt) op een nieuw bevel. De Nostromo bevindt zich immers in de buurt van een onbekend ruimtetuig, nakend om onderzocht te worden. Enkele bemanningsleden springen in hun spacesuit en trekken naar het schip. Daar wordt Kane (John Hurt) verrast door een undefined species, dat zich vastzet op Kanes hoofd. Eenmaal terug aan boord, roept dit de nodige vraagtekens op betreffende de gezondheid van het slachtoffer en crew. De alien is immers niet van Kanes hoofd te verwijderen. Tot Kane plots gezond en wel wakker wordt en het schepsel uitgeleefd blijkt. Maar dit is niet het einde. Dit is nog maar het begin, als blijkt dat het vreemde wezen zich voortplant via Kane.
‘Alien’ was pas Scotts tweede film, maar bewees het inmiddels veelvuldig gedemonstreerde talent van de filmmaker. 24 jaar na de release werd regisseur Ridley Scott opgetrommeld om de originele versie te herbekijken en een nieuwe versie af te leveren, aangevuld met nieuw materiaal en ontdaan van overbodigheden. ‘Alien: Director’s Cut’ is nog steeds datzelfde tijdloze meesterwerk, waarbij iedereen - zeker diegenen die hem nog niet gezien hebben - op het puntje van zijn stoel kruipt wanneer de uiteindelijke alien zijn intrede maakt in het verhaal. De verstokte fans (en meerbepaald van de eerste film) zullen beslist veranderingen opmerken in deze nieuwe versie, die bovendien digital remastered is. Kippenvel!