Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
The Hitcher
Laat ons maar meteen met de deur in huis vallen: ‘The Hitcher’ anno 2007 komt nog niet aan de hielen van de meer dan twintig jaar oude cultklassieker met Rutger Hauer en C. Thomas Howell. Ok, we geven het toe, niemand die waarschijnlijk had verwacht dat deze moderne update qua klasse en entertainmentwaarde in de buurt van het origineel zou komen, maar stiekem hoopten we op een campy remake, waarin alle sérieux overboord zou gegooid worden en waarin de nodige moord- en slachtpartijen garant zouden staan voor een fikse portie kitsch.
Tot op zekere hoogte doen ze dat ook wel. Deze nieuwe versie bevat beduidend meer gruwel en ook visueel spat er veel meer bloed over het scherm dan in de jaren tachtig, maar dat is niet voldoende. Je moet namelijk ook de spot drijven met je verhaal, weten dat je onzin aan het verkopen bent en er toch mee weg geraken. In 1986 sloegen ze erin door hun leuke dialogen (de Disneyland-oneliner, iemand?) en relativerende vertolkingen - Hauer is geen groot acteur, maar in ’The Hitcher’ is hij een ideale mix van terreur en tongue in cheek - maar deze update van cineast Dave Meyers neemt zichzelf veel te ernstig om over de volle lijn genietbaar te zijn.
Nochtans schiet de film veelbelovend uit de startblokken; tijdens z'n mooi geconstrueerde dierenrechten onvriendelijke begingeneriek sneuvelen maar liefst twee beestjes - een konijn en een ietwat groot uitgevallen vlieg - en telkens op een visueel hoogst verzorgde manier. Dergelijke etalering van 's mans regietalent komt nog maar eenmaal terug en wel in de spectaculaire politieachtervolging halverwege de film; een scène die gespeend is van elke vorm van geloofwaardigheid, maar die toch indruk maakt door z'n uitstekende mise-en-scène. Het verhaal is nog steeds hetzelfde als zoveel jaar geleden, mits een paar kleine aanpassingen. Waar in het origineel het nietsvermoedende slachtoffer in spe alleen op doortocht was, draait het anno 2007 over de lotgevallen van een jong en verliefd koppeltje, wiens relatie op sommige momenten letterlijk aan een zijden draadje (of beter: stevige ketting) hangt. Maar de set-up daarna is gelijkaardig; een onbekende lifter richt een ware ravage aan en probeert alle sporen naar het koppel te leiden.
Sean Bean wordt wel eens meer gecast als de bad guy met dienst, maar hier komt hij toch maar povertjes uit de verf. Misschien vergelijken we teveel met de uitzinnige en prima getimede vertolking van Rutger Hauer, maar zelfs als we dat niet zouden doen, zouden we nog teleurgesteld zijn in de acteur die niettemin in het verleden al puik acteerwerk tentoon spreidde. De rest van de cast zijn nobele onbekenden en we vermoeden dat deze film niet meteen hun carrière zal lanceren. Degelijk ingeblikt, dat wel, maar de afwezigheid van nog maar een greintje zelfspot en de tegenvallende hoofdvertolking doen deze film uiteindelijk de das om.