Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
Koning Van De Wereld
Jan Decleir, Koen De Bouw, Damiaan De Schrijver, Josse De Pauw, Carry Goossens en ‘Windkracht 10’-nieuwkomer Kevin Janssens; op het eerste gezicht leek de cast van ‘Koning Van De Wereld’ op de rolbezetting van de gemiddelde Vlaamse film. De gerenommeerde namen keren steeds terug, maar uiteindelijk zijn ze wel de kruin van de Vlaamse acteerwereld. Op dat vlak kon er dus al weinig mislopen. Na het bekijken van deze twee uur durende, voorspelbare en afstandelijke bokskroniek zijn we blij met deze cast. Niet omdat ze de film naar het hoogste niveau kunnen tillen, wel omdat ze de enige reden zijn waarom iemand naar deze film zou gaan kijken. Alle acteurs leveren degelijk tot uitstekend werk - Jan Decleir is nu eenmaal een plezier om aan het werk te zien - maar het verhaal en dialogen laten hen doorgaans verweesd achter.
Regisseur Guido Henderickx benut nauwelijks het verzamelde talent van z’n uitgekiende cast en laat hen statische monologen voeren (bij de ‘Het spijt me!’-scène kromden onze tenen zich in alle mogelijke bochten). Dat ‘Koning Van De Wereld’ grotendeels onuitgewerkt - let maar eens op het personage van Natali Broods - en fragmentarisch is, ligt misschien ook wel aan het feit dat deze nieuwe Vlaamse bioscoopfilm eigenlijk een herwerking (lees: inkorting) is van een vijf uur durende miniserie, die later nog op de buis zal uitgezonden worden. Het zou kunnen dat daar de personages meer tot leven komen, maar daar kunnen we uiteraard geen rekening mee houden in onze beoordeling over de filmversie.
Het verhaaltje is er eentje van dertien in een dozijn en had ons op geen enkele moment in de greep. Ook ergerden we ons aan de belerende voice-over en de voorspelbare aflopen van de verschillende subplots. Maar nog erger dan het tegenvallende verhaal, vinden we de ietwat krakkemikkige regie van Henderickx, die zich bij het in beeld zetten van de boksscènes duidelijk liet inspireren door de rauwheid van ‘Raging Bull’ en ‘Million Dollar Baby’, maar er uiteraard niet in slaagt nog maar in de buurt te komen van het niveau van die twee Amerikaanse instant classics. ‘Koning Van De Wereld’ barst van het potentieel en uiteindelijk levert de cast prima werk, maar de premisse kon ons met moeite bekoren en de uitwerking ervan ruikt naar een zoveelste herhalingsoefening. Jammer, want hier had zoveel meer ingezeten.