Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray

Duitsland rekent af met z'n verleden. We hebben het nog gezien - in het verbluffende ‘Der Untergang’ bijvoorbeeld - maar het gebeurt niet gauw dat een film zo historisch accuraat is én toch een meeslepend, aangrijpend en episch verhaal vertelt zonder te vervallen in clichés en stuntelige plottwists. ‘Das Leben Der Anderen’, die ons meeneemt naar de tijd toen de befaamde Berlijnse Muur nog een muur was, weet alleszins een hele reeks valkuilen te vermijden.

We schrijven de voormalige DDR (Deutsche Democratische Republik), alwaar spionnen voortdurend op de loer lagen, iedereen alleen maar binnen de zeer strikte lijntjes mocht kleuren en grensposten voortdurend vluchtelingen onderschepten. Wat volgde aan een arrestatie was een geijkt ritueel geworden: na een dagenlange martelperiode - mentaal, fysiek of beide - viel het gros van de gedaagden toch door de mand en daarmee tekenden ze onrechtstreeks hun eigen doodvonnis. ‘Das Leben Der Anderen’ vertelt het verhaal van Stasi-agent Wiesler (Ulrich Mühe), die de opdracht krijgt om politiek schrijver en toneelauteur Dreyman (Sebastian Koch) dag en nacht te schaduwen. Dreymans apartement is tot in de kleinste hoekjes bedraad met afluisterapparatuur en camera’s houden alle mogelijke ingangen in de gaten. Wiesler, die vooral bekend staat om z’n pitbullmentaliteit omdat hij potentiële slachtoffers nauwelijks absolutie gunt, raakt helemaal in de ban van Dreymans theorieën en komt tot het besef dat zijn carrière en leven in het huidige politieke Duitsland niet aan het ideaalbeeld voldoet.

‘Das Leben Der Anderen’, bijzonder terecht genomineerd voor een Oscar voor beste buitenlandse film, houdt het midden tussen een emotioneel drama, een messcherp politiek pamflet en een zinderende, tergend langzame, maar uitermate meeslepende spionagethriller. De grauwe sfeer komt de film beslist ten goede en het kabbelende verhaal is eigenlijk veel dieper en complexer dan je op het eerste gezicht zou vermoeden. Dit is typisch zo’n film, die je niet vanaf de openingsscène in zijn greep houdt, maar je minuut na minuut alsmaar meer bedwelmt, tot je op het einde knock-out geslagen bent door de uitermate aangrijpende finale. Geen vals sentiment of misplaatst wijzende vingertjes, maar wel een realistisch slot van een indrukwekkend relaas.

Niet alleen het verhaal leent zich tot een uitstekende film, ook het vakkundige regiewerk van Florian Henckel Von Donnersmarck en de verbluffende vertolkingen dragen bij tot dit nieuwe Duitse kleinood. Hoofdolspeler Ulrich Mühe is fenomenaal als eenzame man, die zich zodanig op z’n job vastbijt dat hij vergeet zelf nog een leven en eigen overtuigingen te hebben. Ook Sebastian Koch, laatst nog prima in ‘Zwartboek’, is goed gecast als schrijver met een missie. We kunnen eigenlijk maar weinig punten van kritiek aanhalen op deze mooie, integere, maar tegelijkertijd heerlijk spannende film en daarom duimen we nu alvast voor een mooie bioscoopcarrière én een gouden beeldje op de schouw.

Peter Janssens