Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray

“Zie je een vonk?”, vraagt het guitige shopmeisje Molly Mahoney (Natalie Portman) iets over halfweg aan de stoïcijnse accountant Henry (Jason Bateman). Hij zag ‘m niet, maar - als we eerlijk zijn - wij evenmin. ‘Mr. Magorium’s Wonder Emporium’ doet nochtans vanaf de heerlijk gechoreografeerde retro-begingeneriek z’n best om je te betoveren met kauwgomballenwijsheden, speelgoedpoppetjes die te pas en te onpas tot leven komen én een malle hoofdfiguur, die je het best zou kunnen omschrijven als een mix tussen Willy Wonka (de vergelijking is onvermijdelijk!) en Einstein. Al slaat dat laatste vooral op z’n warrige haardos en ‘gekke professor’-achtige voorkomen.

Mr. Magorium (Dustin Hoffman) bezit immers een heel ander karakter; hij is een door en door lieve man, die overal en altijd het goede in de mens ziet. Je zal hem nooit betrappen op een slechte bui, ook al kijkt hij aan tegen z’n laatste levensdagen. Of, zoals hij het zelf zegt: hij is bezig aan z’n laatste paar schoenen. De wonderwinkel die hij al meer dan honderd jaar runt - o ja, Magorium heeft de gezegende leeftijd van 243 jaar - wil hij overlaten aan Mahoney.

Hoewel deze suikerzoete gezinskomedie duidelijk z’n pijlen richt op de jongere kijkertjes, doorspekt regisseur-scenarist Zach Helm (hij pende eerder het briljante script van ‘Stranger Than Fiction’) z’n verhaal geregeld met een ludieke terzijde of een geinige oneliner waarmee hij hoopt ook volwassenen aan het schateren te brengen. Dat lukt niet helemaal, al kunnen we niet ontkennen dat er in zijn regiedebuut een ongelooflijke drive zit; het tempo ligt hoog, af en toe sprankelt het écht (tijdens de bordjescommunicatie tussen Eric en de ‘mutant’ op de zoetgevooisde tonen van Cat Stevens spatte de chemie zo van het scherm!) en de film valt eigenlijk nooit stil tot de laatste twintig minuten.

Niet toevallig op het moment dat Dustin Hoffman de film verlaat. Of het nu gaat om een donker drama of een stroperige familiefilm, de man amuseert zich kostelijk en hij blijft steeds even gedreven een goede vertolking neer te poten. Zo ook hier, al wordt hij aardig geflankeerd door een innemende Natalie Portman en Jason Bateman. De prijs voor meest snoezige rol gaat echter naar de jonge Zach Mills als de jonge eenzaat Eric, die prat gaat op een indrukwekkende hoedenverzameling (de schoenencollectie van Imelda Marcos is er niets tegen!). Dat we aan ‘Mr. Magorium’s Wonder Emporium’ alsnog een beetje een bittere smaak overhouden, ligt volledig aan het obligate levenslesje. Oké, we beseffen ook wel dat een boodschap in een film als deze onvermijdelijk is, maar moest die er nu zo met de voorhamer ingeramd worden? Dit emporium fonkelt maar af en toe.

Peter Janssens