Voor wie dacht dat comic book-verfilmingen uitsluitend de lotgevallen van één of andere gemaskerde superheld verhaalden, hebben we slechts één woord: mispoes! ‘Art School Confidential’, de nieuwste tragikomedie van Terry Zwigoff, is immers, net als Zwigoffs meesterwerk ‘Ghost World’, gebaseerd op de stripverhalen van Daniel Clowes, die eens te meer bewijst melancholie en humor op wondermooie wijze te kunnen verweven.
Geen reddingsacties langsheen gigantische kantoorblokken, geen onthullingen over de identiteit van een caped crusader, maar wel een oprecht en herkenbaar verhaal over een ambitieuze jonge kunstenaar, die ervan droomt de grootste schilder van de eenentwintigste eeuw te worden. Hij komt echter al snel tot de vaststelling dat zijn geijkte stijl weinig afwijkt van wat andere wannabe’s creëren en wordt bijgevolg snel met de neus op de feiten gedrukt dat hij slechts een nummer in een veel groter geheel is.
‘Art School Confidential’ is tegelijkertijd een hoopvolle als een neerslachtige film, waarin humor nooit veraf is. De grappen zijn hoofdzakelijk verbaal en worden vooral gekenmerkt door een gezonde scheut cynisme. Het voornaamste pluspunt aan deze eigenzinnige, maar fascinerende prent is echter de ensemblecast, waarvan elke schakel op het toppunt van z’n kunnen presteert. Nieuwkomer Max Minghella - zoon van Oscarwinnend regisseur Anthony - is uitstekend als de worstelende Jerome, John Malkovich is geweldig als kunstprofessor en ook Sophia Myles is prima als love interest. In bijrollen herkennen we ook voortreffelijke prestaties van Anjelica Huston, Jim Broadbent en Adam Scott, die een nieuwe dimensie geeft aan het begrip egotripperij.
Maar hoezeer de acteurs ook hun best doen, op gebied van verhaal schiet ‘Art School Confidential’ af en toe tekort. De lotgevallen van Jerome leveren prima van weemoed en gebroken dromen doordrenkte cinema op, maar het bijkomende en gekunsteld in beeld gebrachte moordplotje over een high school strangler is te weinig uitgewerkt om te beklijven. Oké, Zwigoff bewijst meermaals dat hij eigenlijk niet geïnteresseerd is in het vertellen van een thriller, maar van zodra je zoveel scènes wijdt aan de zogeheten campus killer, wil een kijker meer dan een routineuze en voorspelbare afwikkeling. Maar goed, ‘Art School Confidential’ is niettemin een fijn filmpje.