Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray

Tegenwoordig is Catherine Zeta-Jones beter bekend als mevrouw Michael Douglas dan als actrice, maar af en toe laat de Welshe zich toch nog eens verleiden tot een rol. Haar nieuwste ‘No Reservations’, een remake van de Duitse film ‘Bella Martha’, is een snoezig niemendalletje, dat onder een laag van schoonheidsfoutjes en oppervlakkigheid een mooi en innemend drama verbergt.

Kate (Catherine Zeta-Jones) is een echte carrièrevrouw. Ze is chef-kokkin in een prestigieus New Yorks restaurant in Bleecker Street en met ijzeren hand regeert ze over potten, pannen en personeel. Als haar zus om het leven komt tijdens een auto-ongeluk verandert Kate’s leven drastisch. Ze is namelijk de enige die voor de opvoeding van haar zus’ dochtertje Zoe (Abigail Breslin) kan instaan en dus moet ze haar drukke job combineren met een semi-gezinsleven. Als Kate na een weekje vrij om alles op een rijtje te zetten haar herintrede maakt op de werkvloer stuit ze op Nick (Aaron Eckhart), een ex-kok uit een Italiaanse tent die qua mentaliteit haaks staat op Kate’s gecontroleerde stijl. Nick is uitbundig, guitig én zingt opera-aria’s tijdens het kokkerellen; kortom, een echte charmeur. Het duurt dan ook niet lang vooraleer Kate voor zijn lieflijke glimlach smelt.

Het grootste probleem aan ‘No Reservations’ is het gebrek aan uitgediepte personages. De karakters zijn niet meer dan wat we te zien krijgen en vooral Eckharts charismatische kok is een wandelend cliché dat te pas en te onpas verschijnt en weer verdwijnt. De focus ligt op de relatie tussen de drukke cheffin en haar nichtje, en het moet gezegd: die deed ons bij momenten wel bezwijken. Niet dat ‘No Reservations’ een écht emotionele film is - het valt op hoe dikwijls regisseur Scott Hicks sentiment vermijdt, alleen daarvoor verdient-ie een pluim - maar in de weliswaar sympathieke finale worden toch vooral de gevoelige snaren betokkeld. Het eerste uur is eigenlijk het beste en belooft een pakkend en aangrijpend drama. Het vrij langzaam opgebouwde, maar zorgvuldig geschetste eerste uur staat echter in contrast met het nogal snel afgehaspelde tweede deel, waarin bepaalde ‘plotwendingen’ elkaar iets te geforceerd opvolgen.

Dat we ‘No Reservations’ uiteindelijk toch een warm hart toedragen, is volledig te danken aan de uitstekende acteurs. Aaron Eckhart mag dan al gecast zijn als de zeemzoetige, aimabele jongen, het zijn de dames Catherine Zeta-Jones en de voortreffelijke Abigail Breslin (uit ‘Little Miss Sunshine’) die de treffendste vertolkingen afleveren. Het scenario rammelt dan wel een beetje, maar de mise-en-scène van Hicks - van het voortreffelijke ‘Shine’ - de aantrekkelijke score van Philip Glass en de prima acteurs zorgen er toch voor dat je niet op je honger blijft zitten.

Peter Janssens