Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
Awake
Net zoals je ‘United 93’ of ‘Airport’ wellicht nooit in het vliegtuig te zien zal krijgen, zal geen enkel ziekenhuis deze ‘Awake’ in zijn library aanbieden. De film vertrekt namelijk vanuit het idee dat de volledige verdoving voor een operatie zijn effect mist. De patiënt hoort, ziet en voelt alles nog, maar is volledig verlamd, waardoor hij de medici rondom hem daar niet van op de hoogte kan stellen.
Slachtoffer van dienst in deze eigenzinnige mix van romantiek, drama en thriller is de rijke Clay Beresford (Hayden Christensen), een rijke zakenman met een hartspierziekte. Hij wacht al lange tijd op een transplantatie, en op een dag is het eindelijk zover. Maar eens op de operatietafel merkt hij dat de verdoving maar half werk levert; net voldoende om ‘m te paralyseren, maar niet genoeg om z’n brein (en dus ook pijngevoel) tijdelijk uit te schakelen. Zo hoort hij gesprekken die hij niet geacht wordt waar te nemen.
Wat de inhoud van die gesprekken is, zullen we niet vertellen, maar wat we wel kunnen zeggen, is dat regisseur-scenarist Joby Harold (zijn debuut) een stevig loopje neemt met de werkelijkheid. Een thriller als deze vraagt altijd om een zekere suspension of disbelief, maar eens de plot vorm begint te krijgen en alle intriges blootgelegd zijn, maakt hij het wel erg bont. Dat hij zijn ongeloofwaardige plot met de nodige rijpheid in scène zet, konden we dan weer wel waarderen. Laten we hem niet meteen tot de nieuwe Hitchcock uitroepen, maar de suspense die hij uit deze semiclaustrofobische film weet te puren, doet op z’n beste momenten de haartjes zachtjes richting hemel rijzen. Met een speelduur van hoop en al tachtig minuten krijgt ‘Awake’ ook nergens de kans om langdradig te worden, al kan het hoge tempo ’s mans vreemde kronkels niet verdoezelen.
Hayden Christensen kan acteren - dat weten we sinds z’n knappe optreden in ‘Shattered Glass’ - maar hier brengt hij het er maar bekaaid vanaf. Als kijker behoor je voor hem te supporteren, maar zijn enerverend geneuzel en ‘houten klaas’-uitstraling maken het je daarbij niet gemakkelijk. Al zit het met de rest van de cast ook danig scheef. Terrence Howard vraagt zich zichtbaar af wat hij hier precies loopt te doen en Jessica Alba doet weinig meer dan haar ravissante looks etaleren (niets mis mee natuurlijk, maar het voegt bitterweinig toe). Enkel Lena Olin blijft grotendeels in haar waardigheid, al werkt haar bovenzintuiglijke ontmoeting met Christensen eerder op de lachspieren dan op het gevoel. ‘Awake’ is een eigenaardig beestje, die met een iets strakker script al veel geholpen zou zijn. We vragen ons dan ook af hoe iemand als Stephen King - dit is toch zijn vaarwater - deze hoogst bijzondere genremelange gepend zou hebben.