Zoeken

Savage Grace

  • Cinevision.be/nl quoteert Savage Grace met een 2/5
  • Regisseur: Tom Kalin
  • Cast: Julianne Moore, Stephen Dillane, Eddie Redmayne
  • Genre: Drama
  • Duur: 97 minuten
  • Releasedatum: 15-10-2008
  • DVD: 17-02-2009
  • Distributeur: Cinéart
  • DVD: A-Film HE
Bekijk de cover van de film "Savage Grace"

Uitdaging: denk aan je ergste familiegeheim, en stel vervolgens vast dat het maar klein bier is vergeleken bij de soaphistories die de familie Baekeland overkwamen tussen 1946 en 1981. ‘Savage Grace’, de tweede film van voormalige rising star Tom Kalin in maar liefst vijftien jaar tijd, is geïnspireerd op ware feiten, maar tart bij momenten elke verbeelding.

Barbara Daly (Julianne Moore in een voor haar typische rol) is getrouwd met Brooks Baekeland (Stephen Dillane), de kleinzoon van Leo die aan het begin van de twintigste eeuw het bakeliet uitvond. Ze zitten er dus warmpjes in, en dat zie je aan de decadente levensstijl die ze erop nahouden. Societyfeestjes, dure jurken, exotische vakantiebestemmingen, niets is hen te veel om zich te onderscheiden. Brooks ligt er evenwel niet zo wakker van, maar voor Barbara is uiterlijke schijn alles. Bijgevolg weet ze met zichzelf (en haar emoties) geen blijf als haar zoontje, die ze al van bij de geboorte onder haar vleugels houdt en eigenlijk nooit meer écht loslaat, een voorkeur voor de mannelijke sekse blijkt te hebben. Al op z’n dertiende deelt hij - de jonge Anthony - voor het eerst de lakens met een vriendje van school. Het enige meisje waarmee we hem in bed zien duikelen wordt uiteindelijk verliefd op zijn vader, die voor haar Barbara de rug toekeert. En alsof dat nog niet voldoende is, blijkt de affectie van moederlief voor haar zoon van zeer verregaande aard.

‘Savage Grace’ is opgebouwd uit diverse episodes, die telkens een sleutelmoment uit het leven van vader, moeder of zoon belichten. Het fragmentarische verloop maakt het de kijker evenwel niet makkelijk om met de personages mee te leven, waardoor enkele dramatische wendingen hun beoogde mokerslageffect verliezen. Barbara wordt heel karikaturaal voorgesteld als de pedante societydame, terwijl de psychologische teloorgang van zoonlief veeleer geforceerd en onwezenlijk aanvoelt. We geloven best dat iemand met zulke ervaringen daar voor altijd de mentale littekens van zal dragen, maar het dramatische karakter van dit sombere, intrieste familierelaas wordt door Kalin eerder vaag en oppervlakkig naar het witte doek vertaald. De emotionele klik ontbreekt en wat overblijft, is een snobistische poppenkast met als inzet het verval van een steenrijk gezin, incestueuze relaties en een controversiële moord. Je kijkt ernaar, maar het raakt je nergens, ondanks Kalins feeërieke naar Douglas Sirk gemodelleerde beeldvoering.

Wat er precies op waarheid berust, zal echter nooit helemaal geweten zijn. De echte Sam Green - die we hier zowel met moeder als zoon zien rollebollen, soms zelfs tegelijk - verklaarde dat hij nooit met Anthony het bed deelde én dat hij vermoedde dat een mogelijke seksuele relatie tussen Barbara en haar zoon één van haar zovele verzinsels was opdat de buitenwereld niet zou denken dat haar oogappel zijn heil eerder in mannelijk schoon zocht. Een intrigerende historie, dat zeker, maar een goeie film levert het evenwel niet op.

Peter Janssens

© Cinevision.be/nl

   Bioscoop

   DVD/Blu-Ray