Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
The Savages
Philip Seymour Hoffman en Laura Linney behoren allebei tot dezelfde slag. Het zijn namelijk uitermate getalenteerde acteurs, die het betere commerciële werk afwisselen met kleine, onafhankelijke producties. Hoewel ze zich op beide fronten perfect uit de slag trekken, zijn ze toch het meest op hun plaats in zogeheten acteursfilms. Projecten waarbij de nadruk ligt op de vertolkingen en die hen bijgevolg ook toelaten om hun talent te etaleren. ‘The Savages’ is zo'n film.
Deze eens hartverwarmende, dan weer intrieste familieparabel vertelt het verhaal van Jon (Philip Seymour Hoffman) en Wendy (Laura Linney) - broer en zus - die te horen krijgen dat hun vader, met wie ze al jaren geen contact meer hadden, niet meer in staat is om voor zichzelf te zorgen. Onder het motto “wij zorgen beter voor hem dan hij ooit voor ons deed” regelt Jon hem een kamer in een nabij gelegen rusthuis. Wendy heeft daar echter haar bedenkingen bij.
Interessant aan ‘The Savages’ is dat de film niet zozeer een afgerond verhaal vertelt, als wel een mooie blik gunt in de kokers van de verschillende hoofdpersonages, die zich ongewild in een situatie bevinden waarvan ze het beste moeten maken. Ieder heeft zo wel z'n eigen problemen en het is niet makkelijk om die zomaar opzij te schuiven. De personages zijn zeer accuraat uitgetekend en hoewel ze af en toe clichébevestigend zijn, probeert scenariste-regisseuse Tamara Jenkins daar toch een originele draai aan te geven. Dat Jenkins thuis is in de wereld der disfunctionele families bewees ze namelijk negen jaar geleden al met het semi-autobiografische en bijzonder raak geschetste ‘Slums Of Beverly Hills’. Een glimlach is dus nooit veraf, al heeft die ook geregeld een wrang kantje.
In Hoffman en Linney vindt Jenkins twee mooie en geloofwaardige hoofdrolspelers, die twee uur lang overtuigen door zich zo naturel mogelijk te gedragen. Hun scènes samen zijn tegelijk herkenbaar en tragisch. Op een paar valse noten in de slotact na is ‘The Savages’ dan ook een zeer aandoenlijke prent, die zich vanaf de wondermooi gefilmde openingsbeelden in je hart nestelt. De prachtige soundtrack maakt het geheel af. Wie op zoek is naar een afgebakend ‘van A naar B’-verhaaltje, kan beter in een wijde boog omheen ‘The Savages’ lopen. Wie zich echter wil laten onderdompelen in de melodramatische wereld van doodgewone mensen, die ten allen tijde rationeel trachten te blijven, ontdekt een uitermate aandoenlijke indie.