Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray

Toen ‘Child’s Play’ in 1988 voor het eerst z’n intrede maakte in de bioscoopzalen, werd deze kleinschalige lowbudget horrorfilm een onverwacht succes. Zeventien jaar en drie vervolgfilms later, is er ‘Seed Of Chucky’, de vijfde film in het rijtje, maar pas de eerste geregisseerd door Don Mancini, de originele uitvinder van de ‘Chucky’-formule. Hoewel Mancini voor het eerst z’n gangetje kan gaan, is het resultaat zo mogelijk nog waardelozer dan z’n evengoed futloze voorgangers. ‘Seed Of Chucky’ is een schoolvoorbeeld van hoe het niet moet; een bonte mengeling van slechte smaak, ergerlijk puberale grappen en gigantisch slechte vertolkingen.

In dit nieuwste avontuur van de seriemoordende pop (stem van Brad Dourif), ontwikkelt hij samen met z’n wederhelft Tiffany (stem van Jennifer Tilly) het plan hun intrede te maken in twee mensenlichamen om aldus nog machtiger te zijn. Ze besluiten de aan lager wal geraakte actrice Jennifer Tilly te gijzelen en haar te bevruchten met Chucky’s zaad, alvorens haar lichaam - en dat van haar chauffeur - te veroveren.

Het enige lichtpunt in deze laag-bij-de-grondse horrorkomedie is de vertolking van Jennifer Tilly, die er blijkbaar geen problemen mee heeft haar eigen carrière op ironische wijze onder de loep te nemen. Dit levert enkele geslaagde one-liners op, maar kan niet beletten dat ‘Seed Of Chucky’ over het algemeen bitterweinig te vertellen heeft, laat staan bij te brengen bij de inmiddels hopeloos vertrouwde formule. Zo zijn de nieuwe nevenpersonages bijzonder slecht uitgewerkt en worden we zelfs getrakteerd op een nieuwe, levende pop - zowaar eentje met een identiteitscrisis (geeuw!). ‘Seed Of Chucky’ probeert zowel een traditionele slasher te zijn als een komische, zelfs satirische blik op de hedendaagse media, maar faalt op beide fronten. Laat ons hopen dat Mancini z’n lesje heeft geleerd en nu voor eens en altijd inziet dat enkel kinderen met poppen spelen.

Peter Janssens